အိမ္လြမ္းသူ….

"ေမေမ ဒီေန႕ ဘာခ်က္လည္း . . . . ဒီေန႕ ေတာ့ ငါ့သမီးၾကိဳက္တဲ့ ဒန္႕ဒလြန္သီးကို ခရမ္းခ်ဥ္သီးနဲ႕ သတ္သတ္လြတ္ခ်က္တယ္. . . . ၿပီးေတာ့ ၀က္သား အခ်ိဳခ်က္တယ္.. . . မုန္ညင္းေၾကာ္ . . . တယ္ "
"မိုက္တယ္ . . . . ဒီေန႕ သမီးၾကိဳက္တာေတြၾကီးပဲ ေကာင္းမွေကာင္း . . . . ၀ါးမယ္. . ."
"ေမေမေရာ စားၿပီးၿပီလား . . . စားလို႕ေကာင္းလား . . "

ဒါကေတာ့ ကြၽန္မ ေက်ာင္းတက္စဥ္ကေန အလုပ္ရသည္အထိ အိမ္ေရာက္ခ်ိန္မွာ ကြၽန္မတို႕ သားအမိ ေျပာဆိုေနက်ပဲ ျဖစ္ပါတယ္. . . . ေက်ာင္းတက္တုန္းကလည္း ကြၽန္မက မူလတန္းကေန ဘဲြ႕တစ္ခုရတဲ့ အထိ အိမ္နဲ႕ မကြာတက္ခဲ့ရပါတယ္. . . . ဒါကလည္း ကုသိုလ္တစ္မ်ိဳးပါပဲ သူမ်ားေတြလို မိဘအိမ္နဲ႕ ခြဲေနရတဲ့ ဒုကၡရယ္ စားေရး ၊ေသာက္ေရး က အစ မပူပင္ရေတာ့ပါဘူး. . . . ဒီေတာ့ အိမ္နဲ႕ခဲြရတဲ့ ဒုကၡကုိ မသိေသးဘူးေပါ့. . . .

ဒီလိုနဲ႕ ေက်ာင္းၿပီးေတာ့ လုပ္ငန္းခြင္ ၀င္ဖို႕ ျပင္ဆင္ပါတယ္ . . ဒါေပမယ့္ ေမေမက ကြၽန္မကို အိမ္နဲ႕ ခဲြၿပီး ဘယ္အလုပ္မွ မလုပ္ေစခ်င္ပါဘူး . . . အေၾကာင္းျပခ်က္ကေတာ့ ကြၽန္မက က်န္းမာေရး မေကာင္းဘူး ၿပီးေတာ့ စိတ္ေပ်ာ့တဲ့ အတြက္ ေနရာတကာမွာ သူမ်ားေတြလို ခံႏိုင္ရည္မရွိဘူး လို႕ ေမေမက ေျပာပါတယ္. . . ဒါနဲ႕ ပဲ အလုပ္လုပ္ဖို႕ အခြင့္မရခဲ့ပါဘူး . .

တစ္ေန႕ေတာ့ အိမ္နဲ႕ ခဲြေနရဖို႕ အေၾကာင္းကဖန္လာပါတယ္ . . ရန္ကုန္မွာ ေက်ာင္းတက္ဖို႕ ကြၽန္မ ၀င္ခြင့္စာေမးပဲြေျဖထားတာ ၀င္ခြင့္ေအာင္ပါတယ္ . . . ေမေမက သိ္ပ္သေဘာမက်ဘူး . . ကြၽန္မ အကိုနဲ႕ ကြၽန္မနဲ႕ အတိုက္ အခံ ေျပာေတာ့မွ ပဲ ေက်ာင္းသြားတက္ဖို႕ ခြင့္ျပဳပါတယ္. . အဲဒီေတာ့ မွ ကြၽန္မ အိမ္နဲ႕ စခဲြဘူးတာပါ. . . အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကြၽန္မေပ်ာ္တယ္ အိမ္နဲ႕ မတူတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္ အသစ္မွာ ေနရမွာ ဒါပထမဆံုးပါ. . . . ဒီေတာ့ အေတြးေတြနဲ႕ ေပ်ာ္မဆံုးေပါ့.. . .ေက်ာင္းတက္တာ.ရန္ကုန္မွာ ၃ ႏွစ္ၾကာပါတယ္ .. အဲဒါ က အိမ္နဲ႕ ခဲြဘူးတဲ့ သက္တမ္းက အၾကာဆုံးပါ ပဲ. . .

ေက်ာင္းတက္ေတာ့ ရန္ကုန္က အေဒၚအိမ္မွာ အားလံုး အဆင္ေျပပါတယ္. . . ကိုယ့္အိမ္လိုေတာ့ ဘယ္ဟုတ္ပါ့မလည္း. . . . . . . ဒါေပမယ့္ မရဘူးေလ သူမ်ားအိမ္မွာေတာ့ ေဂ်းမ်ားလို႕မရေတာ့ဘူး . . . အဲဒီအခ်ိန္မွာ အိမ္ကို အရမ္းသတိရတယ္. . . အိမ္ဆိုတာထက္ ေႏြးေထြးတဲ့ ေမေမရဲ႕ ေမတၱာအျပည့္ရွိတဲ့ အေမ့အိမ္ကို လြမ္းတာပါ..

အဲလိုနဲ႕ ပထမ ၁ ႏွစ္ၿပီးသြားပါတယ္. . . . ဒုတိယႏွစ္က်ေတာ့ ေက်ာင္းနဲ႕ နီးတဲ့သူငယ္ခ်င္း အိမ္မွာေျပာင္းေနပါတယ္. . . . အဲဒီမွာ သူငယ္ခ်င္းနဲ႕ ၃ ေယာက္ေနေတာ့ ကိုယ့္ဘာကိုယ္ ခ်က္စားရတယ္ . . . . အားလံုး အစစကိုယ့္ဘာကို စီစဥ္ရတယ္ . . . ကိုယ္တိုင္ဦးေဆာင္ရတယ္ အဲဒီေတာ့ မွ ေခါင္း စားတာပဲ ေစ်းသြားရင္ ဘာ၀ယ္ရမွန္းမသိ ဘူး သူငယ္ခ်င္း ၂ ေယာက္ ေခါငး္ခ်င္းရိုက္ေနတာပါပဲ. . . .ဒီေတာ့မိဘဦးေဆာင္မႈရွိတဲ့ မိဘအိမ္က ဘယ္ေလာက္ေႏြးေထြးလည္းဆိုတာ ပိုသိလာခဲ့ပါတယ္. . .

ဒီေတာ့ ေမေမ့ကို ကိုယ္ခ်င္းစာပါတယ္ . . . သနားလညး္သနားတယ္ ၿပီးေတာ့ မိဘေက်းဇူးကို ပိုနားလည္လာပါတယ္. . . .တစ္ခါတစ္ေလ. ဟင္းဂ်ီးမ်ား တဲ့ ကြၽန္မကို ေမေမက "နင္ကိုယ္တိုင္ ေစ်းသြား ဆို ၿပီး.. . . " အျမဲေျပာတယ္ ေစ်းသြားလည္း ကြၽန္က အန္မတန္ပ်င္း ဆိုေတာ့ ေမေမ စိတ္တို တာ မဆန္းပါဘူး . . . . . ဘာေလးျဖစ္ျဖစ္ ကြၽန္မကို ဦးစားေပးတတ္တဲ့ ေမေမ့ကို ေက်းဇူးတင္မဆံုးပါ . . .

ေက်ာင္းလည္း ၿပီးလို႕ အလုပ္ျပန္ရေတာ့ လည္း ကိုယ့္ၿမိဳ႕မွာပဲ ဆိုေတာ့ ဘာေျပာေကာင္း မလဲ အိမ္နဲ႕ မခဲြရေတာ့ဘူး ေပါ့. . . .ေန႕တိုင္း ေမေမထည့္ေပးတဲ့ ထမင္းဘူးကို ယူ ရုံးသြား ရုံးျပန္ရင္ ေမေမ အဆင္သင့္ျပင္ေပးတဲ့ ထမင္း၀ိုင္းကို စား ၿပီး ဇိမ္က်ခဲ့တာေပ့ါ. . . .

ခုေတာ့ အဲဒီဇိမ္ေတြ မက်ေတာ့ပါဘူး ကြၽန္မထမင္းဘူးကို ကြၽန္မၾကိဳက္တတ္တဲ့ ဟင္းေတြ နဲ႕ ထည့္ေပးၿပီး ရုံးျပန္အလာ ကို ထမင္း၀ိုင္း အဆင္သင့္ ေစာင့္ၾကိဳေနတဲ့ ကြၽန္မ အေမ က ကြၽန္မကို ခဲြခြာသြားပါၿပီ. . .

အိမ္နဲ႕ ခဲြေနရခဲ့ရတဲ့ အခ်ိန္ က ကြၽန္မရဲ႕ လက္ရွိ အသက္အရြယ္ နဲ႕ ဆို ေတာ္ေတာ္ကို နည္းပါတယ္. . . . ခဲြေနတဲ့ အခ်ိန္ကလညး္ နည္းေတာ့ အိမ္ကိုလြမ္းတာ ထက္ ကြၽန္မ အေမရွိတဲ့ေနရာကို ပုိသတိရတယ္ဆိုတာက ပိုမွန္ပါတယ္. . . . ခုလည္း အိမ္နဲ႕ ခဲြၿပီး ဘယ္မွာ မွ ရက္ အၾကာၾကီး မေနဘူးပါဘူး . . .

ကြၽႏ္မအတြက္ေတာ့ အိမ္မွာ ရုပ္၀တၱဳပစၥည္းေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲ ျပည့္စုံျပည့္စံု အိမ္ၾကီးဘယ္ေလာက္ပဲ ေကာင္းေကာင္း ကြၽန္မအတြက္ မျပည့္စံုပါဘူး . . . ခု အိမ္မွာ ေနေပမယ့္ လည္း ကြၽန္မအတြက္ေတာ့ အိမ္လြမ္းသူ ျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္ေနသလုိပဲ အျမဲ ခံစားေနရပါတယ္. . . . အိမ္မွာ တစ္ခုခု လိုေနသလုိျဖစ္ၿပီး ရင္ထဲမွာ ဟာတာတာနဲ႕ . . . . အဲဒီေတာ့ အိမ္မွာေနၿပီး အိမ္လြမ္းသူ ျဖစ္လာရင္ ခရီးထြက္တယ္. . သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ေလွ်ာက္လည္တယ္ . . အလုပ္ေတြဆက္တိုက္ လုပ္ျဖစ္ပါတယ္. . .

ဘယ္ေလာက္ေကာင္းတဲ့ ပစၥည္းေတြနဲ႕ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ အိမ္ျဖစ္ပါေစ. . . . အိမ္ထဲက အဖိုးတန္ပစၥည္းေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားပါေစ . . . ေမတၱာ၊ ေစတနာေတြ မရွိရင္ ဒီအိမ္ဘယ္ေလာက္ေကာင္းေကာင္း အလကားပါပဲ. . . . . ဒီလုိပါပဲ ကြၽန္မအတြက္ေတာ့ ေမေမနဲ႕ အတူရွိေနခဲ့တဲ့ ကြၽန္မတို႕ မိသားစုရဲ႕ ေမတၱာအိမ္ေလးကို အျမဲလြမ္းေနလွ်က္ပါ. . . . .

ေလာကရဲ႕လမ္းမ်ားေပၚ ေလ်ွာက္သြားရင္းနဲ႔ ေမာပန္းႏြမ္းနယ္
ႏွလံုးသားက လြမ္းဆြတ္လို႔ တမ္းတမိခဲ့ အေမ့ရဲ႕အိမ္ကို
ေအးျမတဲ့ အေမ့ရဲ႕ ေမတၱာရိပ္နဲ႔ ေ၀းခဲ့သူမို႔
တစ္ခါတစ္ေလ ျပန္လည္ေတြးရင္
ရင္မွာကိုယ္ေၾကကြဲ

ေျခာက္ေသြ႕တဲ့ အိမ္မက္ရွည္ေတြၾကားထဲမွာ အရိပ္တစ္ခုလြင့္ျပယ္
ရက္စက္တဲ့ေန႔ရက္မ်ား တိုက္ခိုက္ၾကလို႔ အားနည္းေနၿပီဆို
တင္းထားတဲ့ စိတ္ဓါတ္မ်ား ၿပိဳကြဲသြားမလား စိုးရိမ္လို႔
ရင္မွာ ဒါဏ္ရာမ်ားနဲ႔ နာၾကင္ေနၿပီပဲ

အိမ္ျပန္ခ်င္တယ္ … ဟူး … အၿငိမ္းခ်မ္းဆံုးအေမ့အိမ္
အိမ္ျပန္ခ်င္တယ္ … ဟူး … အေႏြးေထြးဆံုးအေမ့အိမ္
အိပ္မရတဲ့ညမ်ားစြာထဲ .. အိုး…
ရထားဥၾသသံေလးမ်ားၾကားရင္
အိမ္ျပန္ခ်င္တဲ့စိတ္ကေလး တားမရဘူး

မြန္းၾကပ္တဲ့ ၿမိဳ႕ျပလူေနမႈစနစ္မွာ စီးေျမာရင္းေလ
မၿပီးေသးတဲ့ခရီးတစ္ခု အဆံုးထိေရာက္ဖို႔ ၾကိဳးစားေနသူမွာ
ရိုးသားတဲ့ ေက်းလက္က အေမ့အိမ္ကေလးအေၾကာင္း ေတြးမိေနလို႔
ျမင္ေယာင္ကာ အိပ္မက္ရင္
အလိုလိုငိုခ်င္တယ္

အားလံုးထက္ ေႏြးေထြးလံုျခံဳတဲ့ေနရာဟာ အေမ့အိမ္ပဲလို႔ သိလိုက္ရတဲ့အခ်ိန္ၾကေတာ့ . . . . . . .

ကို ZOX တဂ္တဲ့ အိမ္လြမ္းသူဆို တဲ့ ေခါင္းစဥ္ နဲ႕ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ၾကိဳးစားေရးလိုက္ ပါတယ္. . ေရးခြင့္ရေအာင္ တဂ္တဲ့ ကို ZOX ကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..

အားလံုးကိုခ်စ္ခင္ေလးစားလွ်က္...