"ေက်ာင္းတစ္ခု၏ အတၱဳပၸတၱိ"
အရြယ္ ေညာင္းေပမယ့္
ဘယ္မေဟာင္း ၿပီဘု
ငယ္ေက်ာင္းတည့္ ေရအုိးစင္။
ညစ္မထင္းၿပီဘူး
တစ္ေခတ္ခ်င္း မတ္ေက်ာက္တယ္တင္ ။
ဘယ္ေတာ့မွ ေနမ၀င္ ေရ အလ်ဥ္သို႕ တန္႕မနား။
သူ႕ေရ ငါတို႕ခ်ိဳလို႕ သူ႕ေျမ ငါတို႕ခိုလို႕
တို႕တေတြ စမ္းလိုေအးခဲ့
တို႕တေတြ ပန္းလို ေမႊးခဲ့
ေက်းဇူးျမင့္မား။ ။
တင့္ထြန္း (ေခ်ာက္)
အားလံုးကိုခ်စ္ခင္ေလးစားလွ်က္...
မေမ့ျဖစ္ႏုိင္ခဲ့တဲ့ အတိတ္မွတ္တုိင္ေတြျဖစ္ပါတယ္
ReplyDeleteေကာင္းလိုက္တဲ့ ကဗ်ာေလးဗ်ာ
ReplyDeleteအသီးကတစ္ရာပါ..အညွာကတစ္ခုထဲ..
ေနျခည္မွာ ေရႊရည္ေလာင္း တဲ့ ..
ေအာ္...ငါ..တို႔..စာ..သင္...ေက်ာင္းးးးးး
ေပ်ာ္ပါေစခင္ဗ်ာ
ေလးစားစြာ
ဟုတ္တယ္ေနာ္.. ေကာင္းလိုက္တဲ့ ကဗ်ာေလး...
ReplyDeleteမေမ့ျဖစ္နုိင္တဲ့အထိမ္းအမွတ္ေလးပါပဲေနာ္။ ေကာင္းလုိက္တဲ့ကဗ်ာေလးပဲေနာ္။ မွတ္သားသြားပါတယ္ခင္ဗ်ာ။
ReplyDelete