အမ်ိဳးသားေန႕

ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္တြင္အမ်ိဳးသားေန႔ကိုႏွစ္စဥ္တန္ေဆာင္မုန္း လျပည္႔ေက်ာ္ ၁၀ ရက္ေန႔ တြင္က်င္းပျပဳလုပ္ေလ႔ရိွသည္။ နယ္ခ်ဲ႕လက္ေအာက္ခံ ကိုလိုနီဘ၀သို႔က် ေရာက္ခဲ႔ရာ မွနယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရးနွင္႔အမ်ိဳးသား လြတ္ေျမာက္ ေရးလွုပ္ရွားမႈအျဖစ္ ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၂၈၂ ခုႏွစ္၊ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေက်ာ္ ၁၀ရက္(၁၉၂၀ျပည့္ႏွစ္၊ဒီဇင္ဘာလ၅ရက္) ေန႔တြင္ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ အက္္ဥပေဒ ကို တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားမ်ားက သပိတ္ေမွာက္ ဆန္႔က်င္ခဲ႔သည္။

နယ္ခ်ဲ႕အစိုးရ၏ ကြ်န္ပညာေရးစနစ္ကို ဆန္႔က်င္၍ သခင္ပညာ၊ အမ်ိဳးသားပညာေရးကို ေတာင္းဆို ေဖာ္ျပေသာ တိုက္ပြဲျဖစ္၍ ျမန္မာႏို္င္ငံ၏ အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရးၾကိဳးပမ္းမႈသမိုင္း တြင္အေရးပါေသာ လႈပ္္ရွားမႈၾကီး ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင္႔ ႏွစ္စဥ္ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည္႔ ေက်ာ္ ၁၀ ရက္ေန႔ကို အမ်ိဳးသားေန႔ အျဖစ္ သတ္မွတ္ကာ တစ္ျပည္လံုး အတိုင္းအတာ ျဖင္႔ က်င္းပေလသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ၁၈၂၄ ခုႏွစ္မွအစျပဳ၍ အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႕၏ က်ဴးေက်ာ္ တိုက္ခိုက္ျခင္းခံခဲ႔ရျပီး ၁၈၈၅ ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာတစ္ျပည္လံုး သူ႔ကြ်န္ျဖစ္ခဲ႔ရသည္။

နယ္ခဲ်႕သည္ ျမန္မာတို႔အား အမ်ိဳးမ်ိဳးဖိႏိွပ္ခဲ႔သည္။ တိုင္းရင္းသားျပည္သူ မ်ား၏ အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓာတ္ ျဖင့္ခုခံ တြန္းလွန္မွုမ်ားကို ရက္စက္စြာ ႏွိပ္ကြပ္ခဲ႔ သည္။ျမန္မာျပည္သူတို႔အဖို႔ ႏိုင္ငံေတာ္၏ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို စႊန္႔လႊတ္ လိုက္ရသကဲ႔သို႔ အမ်ိဳးသားေရး အေမြအႏွစ္မ်ားလည္း လက္လႊက္ဆံုးရွုံး ရေတာ့သည္။ နယ္ခ်ဲ႕အုပ္စိုးမႈႏွင့္အတူ နယ္ခ်ဲ႕၏ ယဥ္ေက်းမွု၊ ပညာေရး အေတြး အေခၚတို႔လည္း စိမ္႔၀င္ လႊမ္းမိုးလားသည္။ အမ်ိဳးသားယဥ္ေက်းမႈ၊ အမ်ိဳးသား ပညာေရးႏွင့္ အမ်ိဳးသားေရးအေတြးအေခၚမ်ားမွာ အမိမဲ႔သား၊ ေရနည္းငါးသဖြယ္ တစ္ေန႔တျခား အားနည္း ညိွဳးငယ္လာခဲ႔ရသည္။

ဤကဲ႔သို႔ အမ်ိဳးသားေရးအင္အား ညိွဳးမိွန္ေနရာမွ ၁၉၂၀ ျပည္႔ႏွစ္တြင္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားၾကီးမ်ားက တကၠသို္လ္အက္ဥပေဒကို သပိတ္ေမွာက္ ကန္႔ကြက္ခဲ႔ၾကသည္။ ကြ်န္ပညာေရးစနစ္ကို အျပင္းအထန္ ဆန္႔ က်င္ခဲ႔ၾကသည္။ ျပာဖံုးေနေသာ ျမန္မာတို႔၏ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ မီးခဲကို ရဲရဲေတာက္လာ ေအာင္ လွဳံေဆာ္လိုက္သည္။ ကြ်န္ပညာသာ သင္ၾကားေပးေနေသာ တကၠသိုလ္ မွ သပိတ္ေမွာက္၍ ထြက္ခြာလာသူ ေက်ာင္းသားၾကီးမ်ားကို ျပင္ပမွ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဓာတ္ မီးခဲကို ရဲရဲေတာက္လာေအာင္ လွံဳေဆာ္လို္က္သည္။ ကြ်န္ပညာသာ သင္ၾကားေပးေနေသာ တကၠသိုလ္မွ သပိတ္ေမွာက္၍ ထြက္ခြာလာသူ ေက်ာင္းသားၾကီးမ်ားကို ျပင္ပမွ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ထက္သန္သူ ပညာရွင္ၾကီးမ်ားက အားေပးၾကသည္။

ဗဟန္းေကာလိပ္ ဟု အမည္တြင္ေသာ အမ်ိဳးသားေကာလိပ္ ကို၀ိုင္း၀န္းတည္ေထာင္ ဖြင့္လွစ္ၾကသည္။ ျမန္မာ႔သမိုင္းႏွင့္ ျမန္မာစာကို အေလးထား၍ သင္ၾကားေပးသည္။ အမ်ိဳးသားေရး အစဥ္အလာမ်ား ကိုတန္ဖိုးထားတက္ေအာင္၊ ကြ်မ္းက်င္တက္ေျမာက္ေအာင္ေဖာ္ထုတ္သင္ၾကား ေပးသျဖင္႔ ယင္းပညာေရးကို သခင္ပညာေရး ဟုေခၚေ၀ၚသံုးႏွုန္းၾကသည္။

အမ်ိဳးသားေရး ဆိုသည္မွာ မ်က္စိျဖင့္ တပ္အပ္ျမင္ရေသာအရာ မဟုတ္ေသာ္လည္း အလြန္တရာအင္အားၾကီးမားသည္။ အဆိုပါအရာတို႔သည္ အင္အားၾကီးမားသည္။ အဆိုပါအရာတို႔သည္ အင္အားၾကီးသည္ မွန္၏၊ သို႔ေသာ ျဖစ္ေပၚဆဲ ခဏမွ်သာ တည္၏။ ေလတိုက္ျပီးလွ်င္ မီးခိုးသာ က်န္၏။ အမ်ိဳးသားေရးကား ဤသို႔မဟုတ္၊ အင္ႏွင့္အားႏွင့္ ရုန္းကန္ လွုပ္ရွားျပီးသည္႔တိုင္ အမ်ိဳးသားျပည္သူတစ္ရပ္လံုးႏွင့္ ယင္းတို႔၏ သားစဥ္ေျမးဆက္ထိ မ်ိဳးဆက္အသီးသီး၏ ႏွလံုးသားထဲ၌ ထာ၀ရ အျမစ္တြယ္ ရွင္သန္ေန ေလ႔ရိွသည္။္ တစ္မ်ိဳးသားလံုးႏွင့္ဆိုင္သည့္ အေရးအရာမ်ား ေပၚေပါက္လာလွ်င္ ၾကိဳတင္တိုင္ပင္ ညိွဳႏွုိင္းစရာမလိုလဲ အလိုလို တစ္ျပိဳင္တည္းႏိုးၾကားလာေလ႔ ရိွသည္။

ထိုသို႔အင္အား စြမ္းသန္လွေသာ အမ်ိဳးသားေရး စိတ္ဓာတ္ကို အသံုးခ်ရာတြင္ ရည္မွန္းခ်က္ႏွင့္ အဓိဠာန္ရိွသင့္သည္။ နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရးႏွင့္ အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရးတိုက္ပြဲမွရရိွခဲ႔သည့္ အမ်ိဳးသားစိတ္ဓာတ္ ထာ၀ရရွင္ သန္ေနေစရန္ ရည္မွန္းသင့္သည္။ ထိုနည္းတူ ႏိုင္ငံေတာ္ သာယာ၀ေျပာေရးႏွင့္ လြတ္လပ္ေရး အဓြန္႔ရွည္ တည္တံေရးအတြက္ ျပည္သူတစ္ရပ္လံုးက အားၾကိဳးမာန္တက္ လုပ္ကိုေဆာင္ရြက္ ၾကမည္ဟု အဓိဠာန္ျပဳသင့္ေပသည္။ သို႔မွသာ အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓာတ္လည္းတန္ဖိုးရိွမည္။ အမ်ိုးသားႏိုင္ငံေတာ္ၾကီး လည္း အတို္င္းမသိ တန္ဖိုးရိွေနေပလိမ့္မည္။

ေဒၚႏုၾကည္ (မဟာ၀ိဇၹာ)

အားလံုးကိုခ်စ္ခင္ေလးစားလွ်က္. . . .

ေခြးအတြက္ စာရင္းမပါ

လားနဲ႕ ေခြးတို႕ ခရီးအတူလာၾကရင္း တံဆိပ္ပိတ္ထားတဲ့ စာေခါက္တစ္ခုကို ေျမၾကီးေပၚမွာေတြ႕တယ္. . .လားဟာ ေကာက္ယူၿပီး စာရြက္ေခါက္ကို ျဖန္႕လွ်က္ က်ယ္ေလာင္စြာ ဖတ္လိုက္တယ္. . . ဒါကိုေခြးက နားေထာင္ေနတာေပါ. . .

စာထဲမွာ ႏြားစာ အမ်ိဳးမ်ိဳးအေၾကာင္းပဲ ပါလာတယ္. . . ေကာက္ရိုးျမက္၊ ဖဲြႏုေတြ ျဖစ္တယ္. . . သူ႕သြားရည္က်စရာ စာရင္းမေတြ႕တာမို႕ ေခြးက "စာကို ေက်ာ္ဖတ္ၾကည့္ပါဦး မိတ္ေဆြရယ္. . . .. ခင္ဗ်ား တစ္ေၾကာင္း ႏွစ္ေၾကာင္းေလာက္ ေက်ာ္ဖတ္ရင္ အသားတံုးေတြ ၊ အရုိးေတြပါတာ ေတြ႕ပါလိမ့္မယ္. . . " တဲ့. .

ဒါေပမယ့္ လားက စာကို အစမွ အဆံုး ဖတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ေခြးအတြက္ အစာ စာရင္း မပါဘူးဆိုတာသိပါတယ္. . . ဒီေတာ့ ေခြးက "ဒီစာကို လႊင့္ပစ္လိုက္စမ္းဗ်ာ . . . . ဘာမွ အသံုးမက်တဲ့ စကၠဴစုတ္ပါ. . . ." လို႕ ဆိုလိုက္သတဲ့ . . .

ဒီပံုျပင္ေလးက ေတာ့ . ကိုယ့္အက်ိဳးမပါရင္ စိတ္မ၀င္စားတတ္တဲ့ သဘာ၀ကုိ ေဖာ္ျပတာပါ. . .

အီစြတ္ပံုျပင္

အားလံုးကိုခ်စ္ခင္ေလးစားလွ်က္. . .

ထင္ရက္တယ္

တရားပဲြတစ္ပဲြမွာ တရားေဟာတဲ့ ဘုန္းၾကီးကုိ တရားပဲြၿပီးေတာ့ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးက သူ႕ေယာက္်ားအတြက္ အားနာစိတ္ျဖစ္ၿပီး ဘုန္းၾကီးကို ခုလို ေတာင္းပန္စကားဆိုပါတယ္.. ..

"အရွင္ဘုရား ဘုန္းဘုန္း တရားေဟာေနတုန္းမွာ တပည့္ေတာ္မ ေယာက်ား္ အျပင္ ထထြက္ေလွ်ာက္သြားတာ ဘယ္လိုမွ သေဘာမထားပါနဲ႕ ဘုရား . . . ဒီအတြက္ တပည့္ေတာ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္. . "

ဘုန္းၾကီးက " ရပါတယ္ ဒကာမၾကီး က်ဳပ္လည္းနားလည္ပါတယ္. . . ခင္ဗ်ားေယာက္်ားက က်ဳပ္ေရွ႕တည့္တည့္မွာ ဆိုေတာ့ အေနက်ံဳ႕ရွာလြန္းလို႕ ျဖစ္မွာေပ့ါ. . . "

"မဟုတ္ဘူး ဘုန္းဘုန္းရဲ႕ ဒါေၾကာင့္မဟုတ္ပါဘူး . . . . သူငယ္ငယ္တည္းက အိပ္ေပ်ာ္ရင္း လမ္းထေလွ်ာက္တတ္တဲ့ ေရာဂါရွိလို႕ပါ . . . . တဲ့ . . . "


Reder's Digest


အားလံုးကိုခ်စ္ခင္ေလးစားလွ်က္...

အျမိဳက္စကား

• ေဒါသထြက္ခ်ိန္၌ သီးခံစိတ္ေပၚလာလွ်င္ ယင္းေဒါသထြက္သူသည္ ဒုကၡခံရသည့္ေန႕ ရာေပါင္းမ်ားစြာက ကင္းလြတ္လိမ့္မည္.

• မိနစ္တိုင္း မိနစ္တိုင္း ေဒါသထြက္ေနေသာ လူတိုင္းလူတိုင္းသည္ စကၠန္႕ (၆၀) တိုင္း (၆၀) တိုင္း ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမံမႈ သုခ ဆံုးရွံးနစ္နာမႈ ရွိသြားလိမ့္မည္.

• ေဒါသသည္ ကြၽႏု္ပ္တို႕ဘ၀ကို ဒုကၡအျပည့္ရွိေအာင္လုပ္သည္။ ကြၽႏု္ပ္တို႕သည္ ေဒါသကုိလက္ခံၿပီး ေဒါသကို ပယ္ဖ်က္ဖို႕ ၾကီးၾကီးမားမား အားမထုတ္လွ်င္ ရႈပ္ေထြးေပြလီေသာ ဘ၀ျဖင့္ ဆက္တိုက္ေနသြားရလိမ့္မည္.

• ေဒါသကို ပယ္သတ္လွ်င္ ပီတိေသာမနႆ အျပည့္ရွိလာလိမ့္မည္ . ေဒါသကိုပယ္သတ္လွ်င္ ဆင္းရဲဒုကၡ ခံစားရလိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ.

• ပံုစံအားလံုးနွင့္ရွိေနေသာ ေဒါသကို သတ္ရန္အတြက္ အဆိ္ပ္ရွိေသာ အျမစ္အရင္းႏွင့္ ခ်ိဳျမိန္ေသာ ဆူးကို ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္ရမည္. ယင္းနည္းလမ္းသည္ သူေတာ္သူမတ္မ်ား ခ်ီးက်ဴးေသာ နည္းလမ္းျဖစ္သည္.

• ေဒါသကို ပယ္သတ္လွ်င္ ပယ္သတ္သူသည္ ငိုခ်င္းခ်ရေတာ့မည္ မဟုတ္ေပ.

ပါရဂူ

အားလံုးကိုခ်စ္ခင္ေလးစားလွ်က္...

ၾကက္ဟင္းခါးသီးႏွင့္က်န္းမာေရး

ကြၽန္မတို႕ စားသံုးေနတဲ့ ဟင္းလ်ာထဲမွာ ပါ၀င္တဲ့ ၾကက္ဟင္းခါးသီးဟာ ေဆးဖက္၀င္ပါတယ္ ဆိုတာ စားသံုးသူေတာ္ေတာ္မ်ား မ်ား သိၾကပါတယ္. . ဘယ္လိုေရာဂါမ်ိဳးေတြအတြက္ ေဆးဖက္၀င္တယ္ဆိုတာကို ေလ့လာၾကည့္တဲ့ အခါမွာ

ၾကက္ဟင္းခါးသီးဟာ အဓိကအားျဖင့္ ေရာဂါၾကီးသံုးခုကို ကာကြယ္ကုသရာမွာ အေထာက္အကူျပဳပါတယ္..

၁။ ဆီးခ်ိဳ ေသြးခ်ိဳေရာဂါ
၂။ HIV ေရာဂါ
၃။ ခုခံအားစနစ္ႏွင့္ ပက္သက္ေသာ ေရာဂါမ်ား (Immunological Diseases) မ်ားကို ကုသရာမွာ ထိေရာက္တဲ့ အစားအစာတစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္. .

ဆီးခ်ိဳ၊ေသြးခ်ိဳေရာဂါအတြက္ ၾကက္ဟင္းခါးသီးမွာ ပါတဲ့ အခါးဓာတ္နဲ႕ အဖန္ဓာတ္ေတြဟာ ေသြးထဲမွာရွိတဲ့ Glucose သၾကားဓာတ္ကို က်ေစႏို္င္တဲ့ သတၱိရွိပါတယ္. . Glucose ေတြဟာ ေသြးထဲကို အမ်ားၾကီးေရာက္မလာလို႕ ဆီးခ်ိဳေသြးခ်ိဳ ေ၀ဒနာေတြအတြက္ အက်ိဳးရွိပါတယ္. ဒါေၾကာင့္ ဆီးခ်ိဳ၊ေသြးခ်ိဳသမားေတြဟာ ၾကက္ဟင္းခါသီးကိုစားရင္ မ်ားစြာာ အက်ိဳးရွိပါတယ္. . .

ၾကက္ဟင္းခါးသီးကို ေဆးဖက္၀င္ေအာင္စားရင္ အစိမ္းအတိုင္း ပါးပါးလွီးၿပီး တို႕စရာလို လုပ္စားမွသာ ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္. .အပူေပးရင္လည္း ခဏတျဖဳတ္ အစိမ္းေၾကာ္ ေၾကာ္သလိုမ်ိဳး လုပ္မွ အာနိသင္ရမွာျဖစ္ပါတယ္. .

ဆီးခ်ိဳေရာဂါေ၀ဒနာရွင္ေတြက စားမယ္ဆိုရင္ေတာ့ တစ္ေန႕ကို ၾကက္ဟင္းခါးသီး အေနေတာ္ တစ္လံုးရဲ႕ ¼ ေလာက္ စားရင္ လံုေလာက္ပါတယ္.

HIV လူနာမ်ားကို Traditional Medicine အေနနဲ႕ ကုသတဲ့ အခါမွာ ၾကက္ဟင္းခါးသီးကို အဓိကအသံုးျပဳႏိုင္ပါတယ္ ၾကက္ဟင္းခါးသီးထဲမွာ ပါတဲ့ MAP 30 ဟာ HIV-1 ဗိုင္းရပ္စ္မ်ားကို မ၀င္ႏိုင္ေအာင္ ဟန္႕တားႏိုင္တဲ့ အျပင္ ကူးဆက္ၿပီးသား ဆဲလ္ေတြမွာရွိတဲ့ ဗိုင္းရပ္စ္ပိုးပြားမ်ား မႈကိုပါ ဟန္႕တားႏိုင္စြမ္းရွိပါတယ္.


ၾကက္ဟင္းခါးသီးကို စားတဲ့ အခါမွာ အေၾကာေတြ တက္ေစပတယ္. . ၾကက္ဟင္းခါးသီးရဲ႕ အေစ့နဲ႕ အေစ့ညာတိုင္ေတြကို ဖယ္ၿပီး အသားခ်ည္းပဲ စားရင္ေတာ့ တက္တာ Blood Pressure တက္တာမ်ိဳး မျဖစ္ႏိုင္ပါ. . ကိုယ္၀န္ေဆာင္ေတြကေတာ့ၾကက္ဟင္းခါးသီးကို လံုး၀မစားသင့္ပါဘူး နည္းနည္းစားရင္ ျပသာနာမရွိေပမယ့္ မ်ားမ်ားစားရင္ ကိုယ္၀န္ပ်က္က်တတ္ပါတယ္. . .

လူတိုင္းရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္မွာ Immune System လို႕ေခၚတဲ့ ခုခံအားစနစ္ရွိပါတယ္. . . အျပင္ကေန ခႏၶာကိုယ္ကို ဒုကၡေပးတဲ့ ပစၥည္းေတြရွိပါတယ္. . .ခုခံအားနဲက ပတ္သက္တဲ့ ေရာဂါေတြေလ်ာ့ပါးေစဖို႕လည္း ၾကက္ဟင္းခါးသီးကို စားသံုးသင့္ပါတယ္. . . .

ပံုကို ဒီက ယူပါတယ္. .

ေဒါက္တာခင္ေမာင္လြင္

အားလံုးကိုခ်စ္ခင္ေလးစားလွ်က္...

တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ သာမညဖလအခါေတာ္ေန႕

တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႕သည္ သာမညဖလ အခါေတာ္ေန႕ ျဖစ္ပါတယ္. . သာမညသည္ သာမဏ၏အျဖစ္ ရေသ့၊ရဟန္း ျပဳလုပ္ျခင္း၏ အျဖစ္ဟု အနက္အဓိပၸါယ္ရ၍ ဖလသည္ အက်ိဳးေက်းဇူးဟု အနက္အဓိပၸါယ္ရရွိပါသည္ ထို႕ေၾကာင့္ သာမညဖလ ဟူသည္မွာ ရေသ့၊ရဟန္း ျပဳလုပ္ရျခင္း၏ အက်ိဳးေက်းဇူး ဟု အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုရပါသည္.

အခါတစ္ပါး၌ ေဂါတမ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားသည္ (၁၂၅၀) တစ္ေထာင့္ႏွစ္ရာ့ငါးက်ိပ္ရွိေသာ ရဟန္းသံဃာေတာ္တို႕ ႏွင့္ အတူ ရာဇျဂိဳလ္ၿမိဳ႕ အဘယမင္းသား၏ ေမြးစားသားျဖစ္ေသာ သမားေတာ္ၾကီး ဆရာဇီ၀က၏ သရက္ ဥယာဥ္ေက်ာင္းတိုက္၌ သီတင္းသံုးေနေတာ္မူ၏. . . . ထိုေန႕သည္ကား ေငြစႏၵာ လမင္းၾကီး အစြမ္းကုန္ ထိန္ထိန္သာသည့္ တန္ေဆာင္မုန္းျပည့္ေန႕ညဥ့္အခါျဖစ္သည္. .

ထိုစဥ္အခါတြင္ မာဂဓတိုင္းဘုရင္ အဇာတသတ္သည္ သူယုတ္မာ ဆရာေဒ၀ဒတ္စကားကို လိုက္နာ၍ ေသာတပန္အရိယာျဖစ္ေသာ ခမည္းေတာ္ ဗိမၼိသာရမင္းၾကီးကို ေျခဖ၀ါးဓားနဲ႕ ခြဲ၊ဆားႏွင့္သိပ္ၿပီး မေသေသေအာင္ သတ္ခဲ့သည္. . . သူ၏သားေတာ္ ဥဒယဘဒၵ ဖြားျမင္သည့္ေန႕တြင္ မိဘေက်းဇူး ကို စတင္သိခဲ့ရၿပီး သူ၏မိုက္ျပစ္ကို ေနာင္တၾကီးစြာ ရေလေတာ့သည္ . . . ထိုအခ်ိန္တြင္ သူ၏ဆရာျဖစ္ေသာ ေဒ၀ဒတ္လည္း ဘုရားရွင္အားျပစ္မွားလုပ္ၾကံသည့္ေနာက္ ေျမမ်ိဳခံခဲ့ရေလသည္. .

ထိုအခ်ိန္မွစၿပီး အဇာတသတ္၏ စိတ္အစဥ္သည္ မၾကေသာ အတိတ္ကာလဆီက ျပဳခဲ့ေသာ အကုသိုလ္ကံ၏ အရိပ္နိမိတ္တို႕က သူ႕အား အခ်ိန္ရွိတိုင္း ေျခာက္လွန္႕၍ေနသည္. . တစ္ေန႕တြင္ ညီလာခံ၌ ဆရာဇီ၀က၏ ေလွ်ာက္တင္ခ်က္ကို လက္ခံၿပီး. . ျမတ္ဗုဒၶသီတင္းသံုး ေတာ္မူရာ သရက္ဥယာဥ္ေက်ာင္းတိုက္သို႕ မႈးမတ္ဗိုလ္ပါ အျခံအရံမ်ားစြာေခၚ၍ သြားေရာက္ေလ၏. . . ျမတ္ဗုဒၶ၏ထံေတာ္ပါးတြင္ ရိုေသစြာ ဦးခ်င္ ကန္ေတာ့၍ ျမတ္စြာဘုရား အား ဤသိုိ႕ေလွ်ာက္တင္ေလ၏

"ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရား မ်က္ေမွာက္ဘ၀၌ပင္ ကိုယ္တိုင္သိျမင္ ရေသာ ရဟန္းျပဳျခင္း၏ အက်ိဳးကိုျပျခင္းငွာ တတ္ႏိုင္ပါသေလာ. . . " ထိုအခါ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားက ရဟန္းျပဳရသည့္ အက်ိဳးေက်းဇူးေၾကာင့္ အပူေဇာ္ခံရျခင္းပမာမ်ား ကိုလည္းေကာင္း ၊ စူဠာသီလ၊ မဇၥ်ိမသီလ၊ မဟာသီလ တို႕ကို ျဖည့္က်င့္လ်က္ ထိုမွ တဆင့္ တက္ကာ ဣေျႏၵကို ေစာင့္စည္းျခင္း ၊ သတိသမၸဇဥ္ႏွင့္ ျပည့္စံ့ုျခင္း ၊ေရာင့္ရဲလြယ္ျခင္း၊ နီ၀ရဏတရား ငါးပါးတို႕ကို ပယ္ျခင္းတို႕ကိုလည္းေကာင္း၊ ပထမစ်ာန္မွ စတုထၳစ်ာန္ အထိရႏိုင္ပံုကို လည္းေကာင္း ထိုမွ တဆင့္ တက္ကာ ၀ိပႆနာၪာဏ္၊ မေနမယိဒိၶၪာဥ္၊ ဣဒိၶ၀ိဓၪာဏ္၊ ဒိဗၺစကၡဳၪာဏ္၊ ဒိဗၺေသာတၪာဏ္၊ ေစေတာပရိယၪာဏ္၊ ပုေဗၺနိ၀ါသၪာဏ္၊ စုကူပပါတၪာဏ္၊ အာသ၀ကၡၪာဏ္၊ မည္ေသာ အရတၱမဂ္ၪာဏ္ တိုင္ေအာင္ အဆင့္ဆင့္သာလြန္ျမင့္ျမတ္သည့္ ၀ိဇၹာရွစ္ပါးတရားထူးကို ရႏိုင္သည့္ ရဟန္းျပဳရျခင္း၏ မ်က္ေမွာက္ဘ၀အက်ိဳး (သာမညဖလသုတ္)ကို အက်ယ္တ၀င့္ ေဟာၾကားေတာ္မူေလသည္. .

ထို႕ေၾကာင့္ ရွင္ေတာ္ ဗုဒၶေဟာၾကားခဲ့ေသာ သာမညဖလ ဟူသည္၏ အႏွစ္ခ်ဳပ္ကား ကိုယ္က်င့္တရားဟူေသာ သီလ၌တည္ၿပီး တည္ၾကည္ျခင္းဟူေသာ သမာဓိရွိသည္၍ ပညာတည္းဟူေသာ ၀ိပႆနာကုိ ပြားမ်ားျခင္းျဖင့္ အာသေ၀ါတရားမ်ားကင္းလ်က္ မဂ္နိဗၺာန္သို႕ ဆိုက္ေရာက္ႏိုင္ေၾကာင္းပင္ျဖစ္သည္. . .

ဗုဒၶေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ေသာ သာမညဖလသတ္ကို အဇာတသတ္မင္းနာၾကားၿပီးေသာ အခါတြင္ လူသစ္စိတ္သစ္နွင့္ အေတြးအေခၚသစ္မ်ား ျဖစ္ေပၚလာကာ ရတနာသံုးပါး ပူေဇာ္မႈမ်ားကို မ်ားစြာ ျပဳလုပ္ခဲံသည္. . . ယခင္က စဲြကပ္ေနေသာ စားမ၀င္၊ အိပ္မေပ်ာ္မႈမ်ား၊ စိုး႐ံြ႕ထိတ္လန္႕မႈမ်ား လြင့္ေပ်ာက္၍ စား၀င္အိပ္ေပ်ာ္လာ ကာ စိတ္သက္သာရ ခ်မ္းသာသြားေလသည္. . .

တန္ေဆာင္မုန္းလ၌ ဘာသာေရး အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ ထင္ရွားသည္မွာ ကထိန္ခင္းျခင္း ပင္ျဖစ္သည္. . တန္ေဆာင္မုန္းလသည္ သာယာေအးခ်မ္းေသာလျဖစ္သည္ႏွင့္ အညီ အမ်ားျပည္သူတို႕အတြက္ ေပ်ာ္ပဲြရႊင္ပဲြ မီးပဲြသဘင္မ်ား ဆင္ယင္က်င္းပခ်ိန္ျဖစ္ပါသည္. . . . ျမန္မာလူမ်ိဳးသည္ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕ေသာလူမ်ိဳး၊ ဘာသာေရးကို ေလးစားကိုင္းရႈိင္းတတ္ေသာ လူမ်ိဳး အျဖစ္ ကမာၻ႕အလယ္တြင္ ထင္ရွားရပ္တည္ေနႏိုင္ၾကသည္ မွာ မ်ားစြာဂုဏ္ယူရေပေတာ့သည္. .

ေအာင္ျမင့္ျမတ္( ျပည္ေရႊဘို)


အားလံုးကိုခ်စ္ခင္ေလးစားလွ်က္...

ကထိန္အေၾကာင္း သိေကာင္းစရာ

မၾကာမီ သီတင္းကၽြတ္ေတာ့မွာ ျဖစ္သလုိ ပုရိမ၀ါဆုိ၀ါကပ္ ျပဳေတာ္မူေနၾကတဲ့ သံဃာေတာ္အရွင္ ျမတ္မ်ားရဲ႕ ၀ါတြင္းကာလလည္း ကုန္ဆုံးေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ သီတင္းကၽြတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ျမန္မာဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ အတြက္ ဘာသာေရးဆုိင္ရာ ကုသုိလ္ပဲြတစ္ခုအျဖစ္ ကထိန္အလွဴပဲြေတြက ထပ္ၿပီးေရာက္လာၾကေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ သီတင္းကၽြတ္ လျပည့္ေက်ာ္ (၁)ရက္ေန႔ကစၿပီး တန္ေဆာင္မုန္း လျပည့္ေန႔အထိ (၁)လတာ ကာလကုိ ကထိန္အလွဴပဲြ က်င္းပရာ ကာလအျဖစ္ သတ္မွတ္ၾကကာ ျမန္မာႏုိင္ငံတ၀ွန္းလုံးရွိ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္မွာ ကထိန္ပဲြေတြကုိ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ ခမ္းခမ္းနားနား က်င္းပျပဳလုပ္ၾကေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ကထိန္ပြဲေတြ လုပ္ၾကေတာ့မယ္ဆုိေတာ့ ဘာရယ္မဟုတ္ဘူး သူ႔ထက္ငါ အၿပိဳင္အဆုိင္ လုပ္ခ်င္ၾကတာပဲ သိတာမ်ားေနၿပီး ဘာေၾကာင့္လုပ္တယ္၊ ဘယ္လုိအဓိပၸါယ္နဲ႔ လုပ္ၾကတယ္ဆုိတာ အေတာ္မ်ားမ်ား မသိၾကဘူး ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ ကထိန္ဆုိရင္ ပေဒသာပင္ႀကီးေတြ သီးၿပီး ဆုိင္းသံဘုံသံ တညံညံနဲ႔ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္မွာ လွည့္လည္ကာ ေနာက္ဆုံးဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကုိ ပုိ႔ေဆာင္လွဴဒါန္းၾကတဲ့ပဲြလုိ႔ အမ်ားက သိေနတတ္ၾကပါတယ္။ ကထိန္ဆုိတာဘာလဲ…၊ ဘာေၾကာင့္ ဒီအလွဴကုိ ကထိန္လုိ႔ ေခၚတာလဲ…၊ ကထိန္ခင္းတယ္ဆုိတာ ဘာကုိေျပာတာလဲ… စသျဖင့္ ေမးလာခဲ့မယ္ဆုိရင္ေတာ့ တိတိက်က် ေျပာဆုိရွင္းျပဖုိ႔ ခက္တတ္ၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကထိန္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ သိသင့္သိထုိက္တာေလးေတြ သိထားဖုိ႔ ကထိန္အေၾကာင္း သိေကာင္းစရာ ဆုိတဲ့ ဒီပုိ႔စ္ေလးကုိ ကထိန္ကာလ မတုိင္မီ ႀကိဳတင္ေရးသားတင္ျပရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ကထိန္ျဖစ္ေပၚလာပုံ
ျမတ္စြာဘုရားရွင္ သာ၀တၳိျပည္၊ ေဇတ၀န္ ေက်ာင္းေတာ္မွာ သီတင္းသုံးေနေတာ္မူေနတဲ့ အခ်ိန္တုန္းက ျဖစ္ပါတယ္။ အာရညကဓုတင္၊ ပိ႑ပါတဓုတင္၊ ပံ့သုကူဓုတင္၊ တိစီ၀ရိတ္ဓုတင္ကုိ ေဆာက္တည္ၾကတဲ့ ပါေ၀ယ်ကတုိင္းသား ရဟန္းေတာ္ အပါးသုံးဆယ္ဟာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကုိ ဖူးေမွ်ာ္ဖုိ႔ အလြန္ေ၀းတဲ့ အရပ္ကေန သာ၀တၳိျပည္ကုိလာရင္း လမ္းမွာ၀ါဆုိရမယ့္ေန႔ နီးလာတဲ့အတြက္ သာ၀တၳိျပည္အထိ မသြားႏုိင္ေတာ့ဘဲ သာ၀တၳိျပည္နဲ႔ ယူဇနာ (၆၀)ေ၀းကြာတဲ့ သာေကတၿမိဳ႕မွာပဲ ၀ါဆုိလုိက္ရတဲ့ အျဖစ္နဲ႔ ႀကံဳခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီရဟန္းေတာ္မ်ားဟာ ဘုရားရွင္သီတင္းသုံးေတာ္မူရာ သာ၀တၳိျပည္အနီးမွာ ေရာက္ေနၿပီးမွ ဘုရားရွင္ကုိ မဖူးေမွ်ာ္ရပဲ ၀ါဆုိေနရတဲ့အတြက္ စိတ္ႏွလုံး မေပ်ာ္ေမြ႕ပဲ ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ ၀ါကၽြတ္တဲ့အခါ ဘုရားရွိရာ အရပ္ကုိ ထြက္လာခဲ့ၾကပါတယ္။ လမ္းခရီးမွာ မုိးကလည္း အလြန္ႀကီးတဲ့အတြက္ အဲဒီရဟန္းမ်ား ၀တ္႐ုံထားတဲ့ သကၤန္းနဲ႔ ဓုတင္ေဆာင္ ႏွစ္ထပ္သကၤန္းမ်ားဟာ မိုးေရမ်ားနဲ႔ အရမ္းကုိ စုိရြဲေနၾကပါတယ္။ ဘုရားထံေမွာက္ ေရာက္လာၾကတဲ့ အဲဒီရဟန္းေတာ္မ်ားကုိ ဘုရားရွင္က ၀ါတြင္းကာလ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ သီတင္းသုံးခဲ့ရမႈ ရွိမရွိ ေမးျမန္းတဲ့အခါ ပါေ၀ယ်ကတုိင္းသား ရဟန္းေတာ္ အပါးသုံးဆယ္ဟာ မိမိတုိ႔ရဲ႕ အျဖစ္ကုိ အက်ိဳးအေၾကာင္း ေလွ်ာက္ျပပါတယ္။

ဒီလုိ ရဟန္းေတာ္တုိ႔ရဲ႕ အခက္အခဲ အေျခအေနမ်ားေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က “ရဟန္းတုိ႔ ၀ါကၽြတ္ၿပီးေသာ ရဟန္းတုိ႔အား ကထိန္ခင္းျခင္းငွါ ခြင့္ျပဳ၏၊ ရဟန္းတုိ႔ ကထိန္ခင္းၿပီးေသာ ရဟန္းတုိ႔အား ထင္ရွားရွိေသာ ရဟန္းကုိ မပန္ၾကားဘဲ ဒါယကာ အိမ္သုိ႔သြားႏုိင္ျခင္း၊ တိစီ၀ရိတ္ အဓိ႒ာန္တင္ထားေသာ သကၤန္းကုိ မယူဘဲ သြားႏုိင္ျခင္း၊ ဂဏေဘာဇဥ္ကုိ စားႏုိင္ျခင္း၊ အလုိရွိတုိင္း အဓိ႒ာန္ ၀ိကပၸနာမျပဳေသာ သကၤန္းကုိ ေဆာင္ႏုိင္ျခင္း၊ ထုိကထိန္းခင္းေသာ ေက်ာင္း၌ သကၤန္းျဖစ္ေပၚလာတုိင္း ကထိန္ခင္းေသာ ရဟန္းတုိ႔အား ျဖစ္ရျခင္းဟူေသာ ဤငါးပါးေသာ အာနိသင္တုိ႔ ရကုန္၏” စသျဖင့္ မိန္႔ေတာ္မူကာ ကထိန္ခင္းျခင္းကုိ ခြင့္ျပဳေတာ္မူပါတယ္။ ဒါဟာ ကထိန္ခင္းျခင္းနဲ႔ ကထိန္သကၤန္းအလွဴ ျဖစ္ေပၚမႈရဲ႕ အစပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ကထိန္ဆုိတာ
ကထိန္ဆုိတာ ကထိနဆုိတဲ့ ပါဠိစကားကုိ ျမန္မာမႈျပဳၿပီး အလြယ္အသုံးျပဳထားတဲ့ ပါဠိပ်က္ ေ၀ါဟာရစကားလုံး ျဖစ္ပါတယ္။ ကထိနရဲ႕ အဓိပၸါယ္က ခုိင္ၿမဲျခင္း၊ ၿမဲၿမံျခင္းလုိ႔ အဓိပၸါယ္ရပါတယ္။ ဆုိလုိတာက ကထိန္ဆုိတာ ၀ါဆုိလျပည့္ေက်ာ္ (၁)ရက္ေန႔ကစၿပီး သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔ အထိ (၃)လတာ ၀ါဆုိ၀ါကပ္ ျပဳေတာ္မူၿပီးၾကတဲ့ ရဟန္းေတာ္မ်ားအား သကၤန္းဆက္ကပ္လွဴဒါန္းၿပီး ဒီသကၤန္းကုိ အလွဴခံ ရရွိတဲ့ ရဟန္းေတာ္မ်ားဟာ ဒီသကၤန္းကုိ အေၾကာင္းျပဳကာ ၀ိနည္းေတာ္မ်ားထဲက သိကၡာပုဒ္အခ်ိဳ႕ကုိ ကာလအပုိင္းအျခား တစ္ခုအေနနဲ႔ ကင္းလႊတ္ခြင့္ဆုိတဲ့ အက်ိဳးအာနိသင္ကုိ ေသခ်ာေပါက္ ခုိင္ခုိင္ၿမဲၿမဲ ရေစႏုိင္တဲ့ အတြက္ ကထိန- ကထိန္လုိ႔ ဆုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီကထိန္ခင္းတာဟာ အ၀တ္သကၤန္းနဲ႔သာ ကထိန္ခင္းႏုိင္တဲ့ အလွဴျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီသကၤန္းကိုလည္း ကထိန္သကၤန္း၊ ဒီအလွဴကုိလည္း ကထိန္အလွဴလုိ႔ ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ကထိန္ခင္းတယ္ဆုိတာ
ဘယ္ၿမိဳ၊ ဘယ္ေက်ာင္းမွာ ကထိန္သြားခင္းမလုိ႔ ဆုိတဲ့ အေျပာအဆုိအသုံး အႏႈန္းကုိ လူအေတာ္မ်ားမ်ား ေျပာဆုိသုံးစဲြတတ္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ကထိန္ခင္းတာဟာ လူေတြက ခင္းရတာမဟုတ္ပါဘူး။ ရဟန္းေတာ္မ်ားကသာ ခင္းရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ လူေတြက ရဟန္းေတာ္မ်ား ကထိန္ခင္းႏုိင္ေအာင္ သကၤန္းကုိ လွဴဒါန္းေပးတဲ့ ကထိန္သကၤန္း အလွဴရွင္အျဖစ္ပဲ ခံယူႏုိင္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကထိန္ခင္းတာဟာ သံဃာေတာ္မ်ားရဲ႕ အလုပ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကထိန္ခင္းဖုိ႔အတြက္ သံဃႆေဒမ ဆုိၿပီး လွဴဒါန္းလုိက္တဲ့ ဒီသကၤန္းကုိ သံဃာေတာ္မ်ားက သိမ္ထဲမွာ ကထိန္သကၤန္း အလွဴခံမယ့္ ေက်ာင္းမွာရွိတဲ့ ရဟန္းေတာ္တစ္ပါးကုိ သံဃာအမ်ား သေဘာတူမႈနဲ႔ ေရြးခ်ယ္ၿပီး သကၤန္းအလွဴရွင္မ်ား လွဴဒါန္းထားတဲ့ အဲဒီသကၤန္းကုိ ကမၼ၀ါစာနဲ႔ ရြတ္ဖတ္ကာ ေပးၾကရပါတယ္။ အဲဒီလုိ ကမၼ၀ါစာနဲ႔ ေရြးခ်ယ္ေပးလာတဲ့ သကၤန္းကုိ အလွဴခံရရွိလာတဲ့ ရဟန္းေတာ္ဟာ မိမိ၀ါဆုိရာေက်ာင္းမွာ ျပန္ၿပီးဒီသကၤန္းကုိ ခင္းရပါတယ္။

ခင္းတယ္ဆုိတာ သကၤန္းကုိ ေအာက္မွာခ်ခင္းတာ မဟုတ္ပါဘူး။ စြန္႔သင့္တဲ့သကၤန္းကုိ စြန္႔၊ အဓိ႒ာန္တင္သင့္တဲ့ သကၤန္းကုိ တင္ၿပီး လက္ရွိအလွဴခံ ရရွိလာတဲ့ သကၤန္းကုိ ၀ိနည္းေၾကာင္းအရ လုိက္နာျပဳက်င့္တာကုိ ေျပာတာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီခင္းထားတဲ့ အက်ိဳးအာနိသင္ကုိလည္း အဲဒီေက်ာင္းတုိက္မွာ ရွိတဲ့ အျခားသံဃာေတာ္မ်ားကုိ အႏုေမာဓနာျပဳ သာဓုေခၚေစၿပီး ၀ိနည္းေၾကာင္းအရ သတ္မွတ္ထားတဲ့ ကထိန္အာနိသင္ ငါးမ်ိဳးကုိ အညီအမွ် ရေစတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ ကမၼ၀ါစာနဲ႔ သကၤန္းေပးၿပီး မိမိ၀ါဆုိရာ ေက်ာင္းတုိက္မွာ ကထိန္ျပန္ခင္းကာ အတူတူ၀ါဆုိ၀ါကပ္ ျပဳၾကတဲ့ အျခားရဟန္းေတာ္မ်ားနဲ႔အတူ အက်ိဳးအာနိသင္ကုိ ရယူတဲ့ အစီအစဥ္ကုိပဲ ၿခဳံငုံၿပီး ကထိန္ခင္းတယ္လုိ႔ ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကထိန္ခင္းတယ္ဆုိတာ လူေတြက ခင္းရတာမဟုတ္ဘဲ ကထိန္ခံ ရဟန္းက ခင္းရတာလုိ႔ ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ၿပီးေတာ့ ကထိန္းသကၤန္းဟာ ဒီေန႔အလွဴခံၿပီး ဒီေန႔ပဲ အၿပီးကံေဆာင္ကာ ခင္းရတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေန႔အလွဴခံၿပီး ေနာက္ေန႔ေတြမွ ခင္းရင္ ကထိန္ခင္းရာ မေျမာက္ပါဘူး။ မသုိးသကၤန္းဆုိတာ ညလြန္သြားတဲ့ သကၤန္းမ်ိဳး မဟုတ္တာကုိ ေျပာတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ မသုိးသကၤန္းျဖစ္မွလည္း ကထိန္ခင္းႏုိင္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ သကၤန္းကလဲြၿပီး တစ္ျခားပစၥည္းမ်ားနဲ႔လည္း ကထိန္ခင္းလုိ႔ မရပါဘူး။ ဒီလုိဆုိေတာ့ တျခားပေပဒသာပင္ သီးၿပီးလွဴတဲ့ အလွဴပစၥည္းမ်ားဟာ အျခံအရံ လွဴဖြယ္ပစၥည္းမ်ားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီပစၥည္းမ်ား၊ ပေဒသာပင္မ်ားဟာ ကထိန္ခင္းထုိက္တဲ့ အရာမ်ား မဟုတ္ပါဘူး။ အလုိရွိသလုိ အသုံးျပဳႏုိင္တဲ့ အသုံးအေဆာင္ပစၥည္း အလွဴမ်ားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ကထိန္ခင္းႏုိင္တဲ့ သကၤန္းနဲ႔ ကထိန္သကၤန္းလွဴဒါန္းႏုိင္သူမ်ား
၀ိနည္းေၾကာင္းအရ ကထိန္းခင္းႏုိင္တဲ့ သကၤန္းအမ်ိဳးအစားဟာ ႀကိဳတင္လွဴဒါန္းထားျခင္း မဟုတ္ဘဲ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေက်ာ္ (၁)ရက္ေန႔မွ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔အထိ တစ္လအတြင္းမွာ လွဴဒါန္းတဲ့ ဒီေန႔လွဴ ဒီေန႔ခင္းရမယ့္ ညမလြန္တဲ့ မသုိးသကၤန္း ျဖစ္ရပါမယ္။ အဲဒီလုိ သကၤန္းမ်ိဳးဆုိရင္္ သကၤန္းသုံးထည္လုိ႔ ေခၚတဲ့ အေပၚ႐ုံ ကုိယ္၀တ္ ဧကသီသကၤန္း၊ ေအာက္ခါး၀တ္ သင္းပုိင္သကၤန္းနဲ႔ ပုခုံးတင္ ႏွစ္ထပ္ဒုကုဋ္သကၤန္း ေတြထဲက သင့္ေတာ္ရာ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ခင္းႏုိင္ၿပီး ဒီသကၤန္းအလွဴကုိေတာ့ ရဟန္း၊ ရွင္၊ လူ ဘယ္သူမဆုိ လွဴဒါန္းႏုိင္ပါတယ္။

အေၾကာင္းစုံမွ ခင္းလုိ႔ရ
ကထိန္အလွဴဟာ အျမတ္ဆုံး အလွဴျဖစ္သလုိ ကထိန္အလွဴ ေျမာက္ဖုိ႔ဆုိတာလည္း ခက္ခဲတဲ့ သေဘာရွိပါတယ္။ ဆရာဒကာ နားလည္မႈနဲ႔ အေၾကာင္းစုံ ညီညြတ္မွ ဒီအလွဴ အထေျမာက္ ေအာင္ျမင္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္လုိ႔ ၀ါကၽြတ္ၿပီးတဲ့ ရဟန္းသံဃာေတာ္ တစ္ပါးပါးဟာ မိမိေက်ာင္းမွာ ကထိန္မရွိ၊ ကထိန္သကၤန္း လွဴဒါန္းသူမရွိလုိ႔ ဆုိၿပီး နီးစပ္ရာ၊ ၾကည္ညိဳရင္းႏွီးရာ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးဦးထံမွာ သြားၿပီး အလွဴခံကာ မိမိတုိ႔ ပေယာဂေၾကာင့္ ရလာတဲ့ သကၤန္းျဖစ္ခဲ့မယ္ဆုိရင္ အဲဒီသကၤန္းနဲ႔ ကထိန္ခင္းလုိ႔ မရပါဘူး။ ကထိန္သကၤန္းဟာ ရဟန္းေတာ္မ်ား အေနနဲ႔ တုိက္႐ုိက္အလွဴခံေကာင္းတဲ့ သကၤန္းလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ကထိသကၤန္း အလွဴရွင္က မိမိအလုိလုိ နားလည္သေဘာေပါက္ၿပီး သံဃာႆေဒမ - သံဃားေတာ္အား လွဴဒါန္းပါ၏လုိ႔ သံဃာကုိ ရည္မွန္းၿပီး လွဴဒါန္းတဲ့ သကၤန္းနဲ႔သာ ကထိန္ခင္းႏုိင္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အရွင္ဘုရားအတြက္၊ ဘယ္ဆရာေတာ္အတြက္ စတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ရည္မွန္းၿပီး လွဴဒါန္းတဲ့ ပုဂၢလိက အလွဴသကၤန္းနဲ႔ဆုိလည္း ကထိန္းမခင္းႏုိင္ပါဘူး။ ရဟန္းေတာ္မ်ားဘက္က ပေယာဂကင္းဖုိ႔လုိသလုိ သကၤန္းအလွဴရွင္ဘက္ကလည္း သံဃိက အလွဴျဖစ္ဖုိ႔လုိကာ ဒီလုိ ႏွစ္ဘက္နားလည္ ညီညြတ္မႈနဲ႔ ရလာတဲ့ သကၤန္းနဲ႔သာ ကထိန္ခင္းႏုိင္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ ကာလသတ္မွတ္ခ်က္ကလည္း တစ္ႏွစ္မွာ တစ္ခါ၊ တစ္ခါမွာ သကၤန္းကၽြတ္လျပည့္ေက်ာ္ (၁)ရက္ေန႔မွ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔အထိ တစ္လ၊ တစ္လမွာလည္း ၀ါဆုိရာ နယ္နိမိတ္ သတ္မွတ္ခ်က္မတူတဲ့ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းမွာ တစ္ႀကိမ္ပဲ ခင္းႏုိင္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကထိန္ခင္းဖုိ႔အတြက္ သိမ္ရွိဖုိ႔လုိသလုိ ေလးပါးေလးပါးအထက္ ရွိတဲ့သံဃာ အေရအတြက္ ျပည့္မီဖုိ႔လည္း လုိပါတယ္။ ဒီလုိ အေၾကာင္းအခ်က္အလက္ စုံမွပဲ ကထိန္ခင္းမႈ အထေျမာက္တယ္၊ ကထိန္အလွဴ ေအာင္ျမင္ၿပီးေျမာက္တယ္လုိ႔ ဆုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ကထိန္အလွဴရဲ႕ ထူးျခားမႈ
ဘုရားအစရွိတဲ့ အရိယာသူေတာ္ေကာင္းေတြရဲ႕ ခ်ီးမြမ္းမႈကုိ ခံယူထုိက္တဲ့အတြက္ ဒီအလွဴကုိ ကထိန္လုိ႔ ဆုိေၾကာင္း အ႒ကထာဆရာေတာ္က ဖြင့္ဆုိပါတယ္။ ဒီလုိဖြင့္ဆုိရတာကလည္း အေၾကာင္းရွိပါတယ္။ ဒီအလွဴဟာ
၁။ သံဃာကုိ ရည္မွန္းၿပီး လွဴဒါန္းတဲ့ သံဃိကအလွဴ ျဖစ္ရျခင္း
၂။ အခ်ိန္ကာလ သတ္မွတ္ခ်က္ အတြင္းမွာသာ လွဴဒါန္းရတဲ့ ကာလဒါန အလွဴျဖစ္ျခင္း
၃။ တစ္ျခားပစၥည္း၀တၳဳမ်ား မဟုတ္ဘဲ အရဟတၱဓဇ ေခၚ ရဟႏၲာတုိ႔ရဲ႕ အလံတံခြန္သဖြယ္ ျဖစ္တဲ့ အ၀တ္သကၤန္းနဲ႔သာ ကထိန္ခင္းႏုိင္ျခင္း
၄။ ဒီအလွဴကုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး ရဟန္းေတာ္မ်ားအား ၀ိနည္းသိကၡာပုဒ္ အခ်ိဳ႕ကုိ အခ်ိန္ကာလ တစ္ခုအရ ကင္းလြတ္ေစႏုိင္တဲ့ အတြက္ ၀ိနည္းအလွဴ သုိ႔မဟုတ္ တရားအလွဴေခၚ ဓမၼဒါန အလွဴျဖစ္ျခင္း စတဲ့ ထူးျခားခ်က္မ်ားေၾကာင့္ အျမတ္ဆုံးအလွဴ၊ အထူးျခားဆုံး အလွဴလုိ႔ ဖြင့္ဆုိျပျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ကထိန္အလွဴရဲ႕ အက်ိဳးတရား
ဒီအလွဴရဲ႕ လက္ေတြ႕အက်ိဳးကေတာ့ သကၤန္းအလွဴခံ ရရွိတဲ့ ရဟန္းေတာ္မ်ားဟာ ကထိန္အာနိသင္ ရလုိက္တဲ့အတြက္ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေက်ာ္ (၁)ရက္ေန႔ကစၿပီး တေပါင္းလျပည့္ေန႔အထိ (၅)လအတြင္းမွာ
၁။ ထင္ရွားရွိေသာ ရဟန္းကုိ မပန္ၾကားဘဲ ဒါယကာ အိမ္သုိ႔သြားႏုိင္ျခင္း
၂။ တိစီ၀ရိတ္ အဓိ႒ာန္တင္ထားေသာ သကၤန္းကုိ မယူဘဲ သြားႏုိင္ျခင္း
၃။ ထမင္းစားလာပါ၊ မုန္႔စားၾကြပါ စတဲ့ လူ႔အေခၚအေျပာနဲ႔ ပင့္ဖိတ္တဲ့ ဂဏေဘာဇဥ္ကုိ စားႏုိင္ျခင္း
၄။ အလုိရွိတုိင္း အဓိ႒ာန္ ၀ိကပၸနာမျပဳေသာ သကၤန္းကုိ ေဆာင္ႏုိင္ျခင္း
၅။ ကထိန္ခင္းတဲ့ေက်ာင္းမွာ သံဃိက သကၤန္းျဖစ္ေပၚလာတဲ့အခါ ကထိန္အာနိသင္ရတဲ့ ရဟန္းအားလုံး ရယူႏုိင္ျခင္း ဆုိတဲ့ အက်ိဳးတရား ငါးပါးကုိ ရရွိႏုိင္ပါတယ္။

လူပုဂၢိဳလ္မ်ားအတြက္ကေတာ့ ကထိန္သကၤန္း လွဴဒါန္းျခင္းကုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး
၁။ သကၤန္းအလွဴ လွဴဒါန္းခြင့္ရျခင္း (စီ၀ရဒါန)
၂။ သံဃိကအလွဴ လွဴခြင့္ရျခင္း (သံဃိကဒါန)
၃။ ကာလဒါန အလွဴလွဴခြင့္ရျခင္း (ကာလဒါန)
၄။ ဓမၼဒါနအလွဴ လွဴခြင့္ရျခင္း (ဓမၼဒါန) စတဲ့ အက်ိဳးတရားမ်ားကုိ ရေစႏုိင္တဲ့အျပင္ ရဟန္းေတာ္မ်ားအား အထက္ပါ ကထိန္အာနိသင္ အက်ိဳးတရား ငါးမ်ိဳးကုိ ရေစႏုိင္သလုိ ကထိန္သကၤန္း လွဴဒါန္းတဲ့ အလွဴရွင္မ်ားမွာလည္း ထုိအက်ိဳးနဲ႔ ထပ္တူစြာ လြတ္လပ္တဲ့ဘ၀မ်ိဳးမွာ ျဖစ္ရျခင္း၊ ေထာင္တန္းအခ်ဳပ္အေႏွာင္မွ ကင္းလြတ္ျခင္း၊ စားဖြယ္ေသာက္ဖြယ္ ေပါမ်ားကာ အလုိရွိသလုိ စားသုံးႏုိင္ျခင္း၊ မိမိကုိယ္ကုိ သူတပါးတုိ႔ မလြမ္းမုိးႏုိင္ျခင္း၊ မိမိကသာ ေနရာတကာ အစုိးရျခင္း စေသာ အက်ိဳးတရားမ်ားကုိလည္း ရရွိေစႏုိင္ပါတယ္။ အထူးကေတာ့ ရွားရွားပါးပါး ခက္ခက္ခဲခဲ လွဴဒါန္းရတဲ့အလွဴ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ရဖုိ႔ခဲရင္းတဲ့ အရာေတြကုိ ရႏုိင္ၿပီး ေနာက္ဆုံး အခက္ခဲဆုံးျဖစ္တဲ့ မဂ္ဖုိလ္နိဗၺာန္ရဖုိ႔ကုိပါ အေထာက္အကူေပးႏုိင္တဲ့ အက်ိဳးတရားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူေတာ္ေကာင္းမ်ားက ဒီကထိန္အလွဴဟာ အေကာင္းဆုံးနဲ႔ အျမတ္ဆုံးအလွဴလုိ႔ ဆုိၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေလာက္ဆုိရင္ ကထိန္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ သိသင့္သမွ်ကုိ အနည္းငယ္မွ် သိရွိခြင့္ ရေလာက္မယ္လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕အေၾကာင္းအရာမ်ားဟာ အက်ယ္ရွင္းျပဖုိ႔ လုိေပမယ့္ လူေတြအတြက္ေတာ့ ကထိန္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဒီေလာက္သိထားရင္ကုိပဲ ကထိန္အလွဴအေၾကာင္း၊ ကထိန္လုပ္ရျခင္းအေၾကာင္း၊ ကထိန္အလွဴရဲ႕ အက်ိဳးတရားမ်ားအေၾကာင္း အေတာ္အသင့္ ေျပာဆုိေဆြးေႏြးႏုိင္ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အက်ယ္သိလုိသူေတြ အေနနဲ႔ေတာ့ ၀ိနည္းမဟာ၀ဂၢပါဠိေတာ္၊ ကထိနကၡႏၶကမွာ ၾကည့္႐ႈႏုိင္ပါေၾကာင္း ညႊန္းဆုိလုိက္ပါတယ္။

အရွင္၀ိစိတၱ (မနာပဒါယီ) မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါတယ္.
ို

အားလံုးကိုခ်စ္ခင္ေလးစားလွ်က္...

သမီးေလးဖတ္ဖို႕

သမီး

ပထမအၾကိမ္လာေတာ့ ေရႊဧည့္သည္
(လွဳိက္လွဲပ်ဴငွာ ေဖာ္ေရြစြာၾကိဳဆို)

ဒုတိယအၾကိမ္လာေတာ့ ေငြဧည့္သည္
(ေဖာ္ေရြစြာ ၾကိဳဆို)

တတိယအၾကိမ္လာေတာ့ ေၾကးဧည့္သည္
(၀တၱရားအရ ၾကိဳဆို)

ဒါေၾကာင့္

အန္မတန္ ခ်စ္ခင္ အကြၽမ္း၀င္တဲ့
ေဆြမ်ိဳး သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြလို အိမ္မ်ိဳးကလဲြလို႕
သူမ်ားအိမ္ကို မလိုအပ္ဘဲ
အၾကိမ္မ်ားစြာ မသြားသင့္ဘူး။

ေဖေဖ့စကား နားမေထာင္ဘဲ သြားခဲ့ရင္ေတာ့
သမီးေလး ပလတ္စတတ္ ဧည့္သည္
ျဖစ္သြားမွာ စိုးလို႕ပါကြယ္. . .

ေကာင္းသန္႕

အားလံုးကိုခ်စ္ခင္ေလးစားလွ်က္...

သုဇာတာ လွဴဒါန္းေသာ ဃနာႏို႕ဆြမ္းကို ခံယူေတာ္မူေနပံု

ဥရုေ၀လ ေတာ၏အနီး "ေသနာ" နိဂံုး ၾကီး၀ယ္ သူေဌးကေတာ္ သုဇာတာသည္ အပိ်ဳဘ၀တုန္းက ေညာင္ပင္ၾကီးသို႕သြား၍ သူေဌးကို ရဖို႕ရန္ႏွင့္ သားဦးရဖို႕ရန္ ဆုပန္ခဲ့ေလရာ ထိုဆုအတိုင္း ျပည့္ေသာေၾကာင့္ နတ္မင္းၾကီးက မ-သည္ဟု ထင္၍ ႏွစ္စဥ္ ပူေဇာ္ေလ့ရွိ၏ . . . အေလာင္းေတာ္လည္း ၆ ႏွစ္ပတ္လံုး ပင္ပန္းလွေသာ အက်င့္ျဖင့္ တရားထူး မရေသာေၾကာင့္ ဆြမ္းအာဟာရကို မွ်တေအာင္ ဘုန္းေပး၍ က်င့္ေတာ္မူေလၿပီ. .

အေလာင္းေတာ္သည္ သက္ေတာ္၃၅ ႏွစ္ျပည့္ရာ ကဆုန္လျပည့္ေန႕ နံနက္ေစာေစာ အခါတြင္ ေညာင္ပင္ေအာက္သို႕ ေရာက္ေတာ္မူေနစဥ္ သုဇာတာသည္ မိမိ၏ေက်းဇူးရွင္ နတ္မင္းဟု မွတ္ထင္၍ တစ္သိန္းတန္ ေရႊခြက္နွင့္ တကြ ႏို႕ဃနာဆြမ္းကို လွဴဒါန္းေလသည္. ေနရဥၥ ျမစ္ကမ္း၌ ထိုဆြမ္းကို ဘုဥ္းေပးေတာ္မူၿပီး၍ "ယေန႕ ဘုရားျဖစ္မည္မွန္လွ်င္ ေရညာ ဆန္ေစသား" ဟု အဓိဠာန္ ၍ ေရႊခြက္ကို ေမွ်ာလိုက္ရာ ေရညာသို႕ ဆန္တက္သြားေလသည္. .

THE FUTURE BUDDHA RECEVING THE MILK-PORRIDGE OFFERED BY SUJATA

There lived in the village of Senani near Uruvela forest, a girl named Sujata. She had uttered a prayer for fulfillment of her wish at a banyan tree, and owed a yearly offering to it, the most she should have a good marriage and a son as her first born child. The wish having been fulfilled, she use to make an offering every year at the banyan tree. Now the Great Being had resumed taking usual food, because he found that the austerities he practiced for full six years were not the way to enlightenment.

On the full moon day of the month Visakha (April-May) the Future Buddha who had attained 35 years of age, was sitting under the banyan tree. Sujata caught sight of the Future Buddha and supposing him to be the tree-god, her benefactor, who had come down, offered him milk-porridge in a golden bowl that was worth a hundred thousand pieces of money. He proceeded to the banks of the Neranjara and ate the food. He took the bowl to the river bank and set it on the river saying " The most today I shall be able to became a Buddha, let this bowl go up- stream". It floated up-streamed.

အားလံုးကိုခ်စ္ခင္ေလးစားလွ်က္...