လြမ္းေနဆဲပါ ပိေတာက္၀ါ

"လြမ္းေနဆဲပါ ပိေတာက္၀ါ"

ႏွစ္ဆန္းခါ ေႏြအေရာက္မွာျဖင့္
ခ်စ္ပန္း၀ါ ေရႊပိေတာက္ေတြက
ၾကိဳင္ေလွာက္လုိ႕ ပြင့္ငံုစီ။

ေျခြမခူးသာဘူး
ေလလူးရာ ဘယ္ညာယိုင္လို႕
ပိေတာက္ခိုင္ ကိုယ့္ကို စိမ္းသည္မို႕
ႏြဲ႕ယိမ္းကို မပန္သာော့
ကံၾကမၼာ ဖန္လာ အႏြဲ႕မွာျဖင့္
ခ်န္ခဲ့ရၿပီ။

အေတြးမွာ သံသယေတြေၾကာင့္
ေ၀းကမာၻ အျပန္မလွေလေတာ့
ေဆြးကဗ်ာ အနႏၱေပေပါ့
ဆံျမ ေကရွင္ဆီ၌
ေငြမင္ရည္ သီသီစြက္ေသာ္လည္း
ငယ္ခ်စ္ေဆြ ေရႊတစ္ခက္ကိုျဖင့္
ေမ့ရက္ဖို႕ ခက္ပါသည္
ကႏာၱဆီ တစ္ေယာက္ထဲ (တည္း)။

ေၾသာ္ . . . အခ်စ္ကို အခ်ိဳဆမ္းပါလုိ႕
အျပစ္ဆို ငိုမတမ္းသာဘူး
ကိုယ့္လမ္းကိုယ္သာထြင္လို႕
ခရီးႏွင့္ တြင္တြင္ေလွ်ာက္ရေပမယ့္
တစ္ေယာက္ဆို တစ္ေယာက္ထဲ (တည္း)
ပိေတာက္ဆို ပိေတာက္ပဲရယ္မို႕
ေဖာက္လဲြကာ အခ်စ္ေတြ မဆံုးေသးပါဘူး။

ကိုယ္မုန္းလွ်င္ ကိုယ့္အျပစ္
ကိုယ္ခ်စ္ေတာ့ ကိုယ့္ေစတနာ
ကိုယ့္ေနရာ ဘယ္မွာရွိေစေတာ့
ခ်စ္မိသူ ေရႊတစ္ခက္ရယ္က
ဆက္ရန္သာ လက္မကမ္းေသာ္လည္း
သက္ခႏၶာ ပ်က္မကြၽမ္းေလသေရြ႕ ပိေတာက္ရယ္
လြမ္းေငြ႕ေ၀ဆဲ။

ျမင္းမူေမာင္ႏိုင္မိုး

အားလံုးကိုခ်စ္ခင္ေလးစားလွ်က္...