ပညာဒါနအတြက္ ဧရာ၀တီစာၾကည့္တိုက္သို႕ စာအုပ္ စာတမ္းမ်ား၊ အလွဴေငြမ်ား၊ ပရိေဘာဂမ်ား လွဴဒါန္းလိုပါက ၊ ဧရာ၀တီစာၾကည့္တိုက္ ျမိဳ႕ေတာ္ခန္းမ ကမ္းနားလမ္း ပုသိမ္ျမိဳ႕သို႕ ေပးပို႕ လွဴဒါန္းနိုင္ပါသည္။

ပီတိမင္းသားႏွင့္ ပ်ံလႊားငယ္(၂)

ေမတၱာေစတမန္ငွက္ငယ္


“ ဟုိ. . . အေ၀းၾကီးမွာ . . ” ပီတိမင္းသားက ဂီတလိုသာယာတဲ့ အသံတိုးတိုးနဲ႕ဆက္ေျပာပါတယ္။ “ ဟုိး. . အေ၀းၾကီးက လမ္းၾကားကေလး တစ္ခုမွာ ဆင္းရဲသူမတစ္ေယာက္ရဲ႕ အိမ္တစ္အိမ္ရွိတယ္ ။ အိမ္ရဲ႕ျပတင္း ေပါက္ တစ္ခုကိုေက်ာ္ျဖတ္ၿပီးေတာ့ စားပဲြမွာ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ထိုင္ေနတာ ကို ငါေတြ႕ရတယ္ . . သူမရဲ႕မ်က္ႏွာက ပိန္လွီေျခာက္တြန္႕ၿ႔ီး ေသာက လိႈင္းေတြထေနပါတယ္ . . . သူမရဲ႕လက္ဖ၀ါးေတြက ၾကမ္းတမ္း လို႕ပဲ. . ၿပီးေတာ့ အပ္ထိုးထားမိတဲံ ဒဏ္ရာေတြမွာ ေသြးေျခေတြဥေနလို႕ တ်ာတ်ာနီေနတယ္. . သူမက အပ္ခ်ဳပ္သည္ေလ. . . မၾကာခင္ ဘုရင္မရဲ႕ အလွဆံုး အပ်ိဳရံေတာလကေလး ၀တ္ဖို႕အတြက္ ၀တ္ရုံရွည္ေပၚမွာ ေမတၱာပန္းကေလးေတြကို ထိုးသီေပးေနတာေလ. . ၀တ္ရုံကိုလာမယ့္ ကပဲြၾကီးမွာ ၀တ္ဆင္ရမွာမို႕ အပ္ခ်ဳပ္သူမ က မနားတမ္း ခ်ဳပ္ေနရတာ…… ”

“ အခန္းေထာင့္မွာ ရွိတဲ့ ေဟာင္းႏြမ္းစုတ္ျပတ္ေနတဲ့အိပ္ရာ ထက္မွာေတ့ာ သူမရဲ႕ သားေလး ေလ်ာင္းအိပ္ေနပါတယ္. . ဖ်ားၿပီး ကိုယ္ပူေနရွာတယ္. . ဆာလြန္းလို႕လဲ တတြတ္တြတ္ငိုေနရွာတယ္ . . သူ႕မိခင္ ကသူ႕ကုိ တိုက္ေကြၽးဖို႕ ႏို႕ရည္လည္းမရွိဘူး. . . ေဆးလည္းမရွိဘူး . . ျမစ္ေရကိုပဲ တိုက္ေပးထားရတယ္ေလ. . ပ်ံလႊားငွက္ငယ္ရယ္ င့ါဓားရွည္လက္ကိုင္က ပတၱျမားကို ျဖဳတ္ယူၿပီး ကေလးမိခင္ကို သြားေပးပါလားကြယ္…”

ငွက္ငယ္ေလးက“ အရွင္မင္းသား . . ကြၽန္ေတာ့အေဖာ္ေတြက အီဂ်စ္ႏိုင္ငံမွာ ေစာင့္ေနၾကတယ္. . မနက္ျဖန္ခါက်ရင္ သူတို႕တေတြ ႏိုင္းလ္ ျမစ္၀ွမ္းအတိုင္း ပ်ံသန္းၿပီး ၾကာပန္းေတြနဲ႕ စကားေျပာၾကလိမ့္မယ္.. ကြၽန္ေတာ္လည္း သူတို႕နဲ႕အတူလိုက္ပါခ်င္ပါတယ္. . . ” လုိ႕ေျပာတာေပါ..

မင္းသားေလး က “ပ်ံလႊားငွက္ငယ္. . ငါ့ထံပါးမွာ တစ္ညတာခိုနားၿပီး ငါ့ရဲ႕ ေစတမန္လုပ္ေပးပါလာကြယ္. . . ” လုိ႕ေျပာေတာ့ မင္းသားရဲ႕ မ်က္ႏွာက အလြန္ညိွဳးငွယ္ေနတဲ့အတြက္ ပ်ံလႊားငွက္ငယ္ က စိတ္မေကာင္းျဖစ္ မိတယ္… ငွက္ငယ္ေလး က “ ‘ဒီေနရာကသိပ္ခ်မ္းပါတယ္ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ တစ္ညတာ ဒီမွာေနၿပီးေတာ့ အရွင္မင္းသားရဲ႕ ေစတမန္ အျဖစ္ေဆာင္ရြက္ေပးပါ့မယ္ လို႕”. ေျပာလုိုက္ပါတယ္.. မင္းသားေလးက “ ေက်းဇူးပဲ ပ်ံလႊားငွက္ငယ္ရယ္. . ေက်းဇူးပဲ. . .”

ပ်ံလႊားငွက္ငယ္ဟာ မင္းသားရဲ႕ ဓားရွည္လက္ကိုင္ေပၚက ပတၱျမားလံုးႀကီးကို ဆဲြနဳတ္ၿပီး သူ႕ႏႈတ္သီးမွာ ကိုက္ခ်ီၿပီးေတာ့ ၿမိဳ႕ေပၚက ပ်ံသန္းသြားပါတယ္… အိ္မ္ေခါင္မိုးေတြကို တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ျဖတ္ေက်ာ္ၿပီးတဲ့ အခါ ၿမိဳ႕ တစ္ဖက္စြန္းက ဆင္းရဲသူမရဲ႕ အိမ္သို႕ေရာက္လာပါတယ္. . ဆင္းရဲသူမ က စားပဲြေပၚမွာ အိပ္ေပ်ာ္ေနရွာပါတယ္… ဒါနဲ႕ငွက္ငယ္က ပတၱျမားလံုးၾကီးကို စားပဲြေပၚက အပ္ခ်ည္လံုးေတြေဘးမ်ာ ခ်ထားေပး လိုက္တယ္ အဲသည္ေနာက္ သားငယ္ကို ပ်ံလႊားငွက္ငယ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သားငယ္ကမအိပ္ႏိုင္ပဲ လူးလွိမ့္ေန တာကို ေတြ႕ရတယ္.. . ဒါေၾကာင့္သူ႕ေတာင္ပံေလးေတြနဲ႕ ယပ္ေတာင္သဖြယ္ ခပ္ေပးသတဲ့ . .

“အင္း . ေမေမ ယပ္ခပ္ေပးလို႕ ေအးေနတာပဲ” . . သားငယ္က အဲလိုယူဆၿပီး ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့တယ္.. . မိုးလင္းေတာ့ ပ်ံလႊားငွက္ငယ္က ျမစ္ဆီသို႕ ပ်ံသြားၿပီးေရခ်ိဳးတယ္.. . “ကေန႕ညေတာ့ ငါအီဂ်စ္ကို အေရာက္သြားေတာ့မယ္” လို႕ ျမဴးေပ်ာ္ေနပါတယ္.. . .


ျဖဴစင္၍ ၾကင္နာတတ္ေသာ ႏွလံုးသားပိုင္ရွင္


စႏၵာလမင္းထြန္းလင္းလာတဲ့အခါမွာေတ့. ပီတိမင္းသားဆီပ်ံသြားၿပီး . “ အရွင္မင္းသား အီဂ်စ္ႏိုင္ငံကို မွာစရာ ကိစၥမ်ားရွိပါသလား . . ကြၽန္ေတာ့ အခု ခရီးစထြက္ပါေတာ့မယ္... “ပ်ံလြႊားငွက္ငွက္ရယ္ ငါ့ထံပါးမွာ တစ္ညေလာက္ ထပ္မေနနိဳင္ဘူးလားကြယ္…”

“ကြၽန္ေတာ့ အေဖာ္ေတြက အီဂ်စ္ႏိုင္ငံမွာ ေစာင့္ေနၾကပါတယ္.. မနက္ျဖန္က်ရင္ ႏိုင္းလ္ျမစ္၀ွမ္းေဘးက လယ္ခင္းေတြမွာ စပါးနွံေတြကို တေပ်ာ္တပါး ေကာက္စားၾကလိမ့္မယ္ ”

“ပ်ံလႊားငွက္ငယ္ရယ္ . ဟုိးၿမိဳ႕တစ္ဘက္စြန္းနားက အိမ္တစ္ေဆာင္ရဲ႕ အမိုးေအာက္မွာ အခန္းက်ဥ္းထဲမွာ လူငယ္တစ္ေယာက္ကို ငါေတြ႕ရတယ္…သူ႕ရဲ႕မ်က္လံုးေတြက က်ယ္၀န္းၿပီးစိတ္ကူးစိတ္သန္းမ်ားနဲ႕ ရီေ၀ေနၾက တယ္. သူက ျပဇာတ္တစ္ပုဒ္ေရးေနတာကြယ့္. . ျပဇာတ္က အဆံုးမသတ္ရေသးဘူး သူသိပ္ေအးလြန္းလို႕ ဆက္မေရးႏိုင္ဘဲ ခိုက္ခိုက္ တုန္ေနရွာပါတယ္… ”

ျဖဴစင္ၿပိး ၾကင္နာတတ္တဲ့ပ်ံလႊားငွက္ငယ္ေလးက သနားစိတ္၀င္လာၿပီး “ေကာင္းပါၿပီ အရွင္မင္းသား၊ အရွင္မင္းသားရဲ႕ ေစတမန္အျဖစ္ ကြၽန္ေတ္ာတစ္ညထပ္မံၿပီး တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ပါ့မယ္ . . . .”

“ဒါဆိုရင္ ငါ့မ်က္၀န္းထဲက နီလာ ၂လံုးရွိပါေသးတယ္.. . အေမာင္ နီလာမ်က္လံုးတစ္လံုးကို ျဖဳတ္ယူၿပီးေတာ့ ဟုိလူငယ္ ဆီပို႕ေပးပါလုိက္ပါကြယ္…

“အို. . အရွင္မင္းသား သင့္မ်က္လံုးမ်ားကို ကြၽန္ေတာ္မျဖဳတ္ရက္ပါ.. ပ်ံလႊားငွက္ငယ္က ၀မ္းနည္းလွိဳက္လဲွစြာ ေျပာၿပီး မ်က္ရည္ေတြရစ္၀ဲလာပါတယ္ ”

“ပ်ံလႊြားငွက္ရယ္ ငါအမိန္႕ေပးသလို ေဆာင္ရြက္စမ္းပါကြယ္…. ” ဒါေၾကာင့္ပ်ံလႊားငွက္ငယ္ဟာ မင္းသားရဲ႕မ်က္လံုးကုိ ျဖဳတ္ယူၿပီးေတာ့ လူငယ္ရဲ႕ အခန္းဆီသို႕ ပ်ံသြားတယ္. လူငယ္က သူ႕လက္ေပၚမွာ ေခါင္းတင္ၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ အတြက္ ငွက္ငယ္ရဲ႕ အေတာင္ပံရိုက္ခတ္သံကုိ မၾကားရဘူးေပါ.. သူ႕မ်က္လံုးေတြ ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ စားပဲြေပၚက ေတာက္ပေနတဲ့ နီလာလံုးၾကီးကို ေတြ႕ရတာေပါ. .. “ငါ့ကို ခ်ီးမြမ္းတဲ့ လူေပၚလာ ၿပီ သည္ေက်ာက္ကုိ ငါ့ကို ခ်ီးမြမ္းတဲ့လူက ေပးလိုက္တာျဖစ္မွာပဲ. ငါ့ရဲ႕ ျပဇာတကို ၿပီးေအာင္ ဆက္ေရး ႏိုင္ေတာ့မယ္လို႕ေျပာၿပီး ” အိပ္ေပ်ာ္သြားတာေပါ..


အပိုင္း(၃) ကိုဆက္ဆက္ဖတ္ရွဳပါ…

အားလံုးကိုခ်စ္ခင္ေလးစားလွ်က္

ပန္းကဗ်ာ

No comments:

Post a Comment

အၾကံျပဳေပးခဲ့သူမ်ား အားလံုးကို အထူးေက်းဇူးတင္လွ်က္ပါ. . . .


ဧရာ၀တီစာၾကည့္တိုက္(ပုသိမ္ျမိဳ႕)ဘေလာ့ေလးမွ ႏွဳတ္ခြန္းဆက္သပါသည္။ ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႕ၾကပါေစ။