ဖိုးသူေတာ္ေျပာေသာ ပံုျပင္

"တစ္လုပ္စားဘူးသူ႕ေက်းဇူး" ဆိုတဲ့ စကားရွိတယ္မလား . . . ဘယ္ေလာက္ပဲ အေသးအဖဲြေလးပဲျဖစ္ျဖစ္. . . ကိုယ့္ကို ေကာင္းက်ိဳးျပဳဖူးရင္ ဒါ ဟာ ေက်းဇူးပဲ. . . ေနာက္ၿပီးေတာ့ ေက်းဇူးဆိုတာျပန္ဆပ္ေကာင္းပါတယ္ ဒါနဲ႕ပတ္သက္ၿပီး ဒီပံုျပင္ေလးကို တစ္ခုရွိုပါတယ္. . .
ဒီပံုျပင္ေလးကေတာ့ ေက်းဇူးေသးေသးေလးေတြကို လိုက္ဆပ္ရတဲ့ မိန္းမၾကီး တစ္ေယာက္အေၾကာင္းပါ. . . အဲဒီမိန္းမၾကီး နာမည္က ေဒၚေက်းဇူးလို႕ပဲ ထားလိုက္ပါေတာ့ . . . သူက သူမ်ားေက်းဇူးကို သိပ္ၿပီး သိတတ္တာကိုး . . . ေဒၚေက်းဇူးက မုန္႕ဟင္းခါးခ်က္တဲ့ေနရာမွာ နာမည္ၾကီးပဲတဲ့ . . . သူတို႕ေနတဲ့ ရြာနဲ႕ အနီးပတ္၀န္းက်င္ ရြာတန္းရွည္ တစ္ေလွ်ာက္လံုးမွာ အလွဴမွာ ရွိၿပီဆိုရင္ ေဒၚေက်းဇူးက လိုက္ၿပီး မုန္႕ဟင္းခါးခ်က္ေပးေနက်ပါ. . . .
မုန္႕ဟင္းခါးခ်က္ရင္လည္း အားလံုး အစအဆံုးကို သူ႕လက္သူ႕ေျခလုပ္ရမွ စိတ္တိုင္းက်တာ ဒီေတာ့ သူတစ္ေယာက္တည္း ပင္ပန္းတာေပါ. . . ဒါေပမယ့္ သူ႕လက္ရာကိုစားၿပီးရင္ တသသ ျဖစ္သြားရတာၾကီးပါပဲ. . .
ဒီလိုနဲ႕တစ္ေန႕ေတာ့ ေဒၚေက်းဇူး ေနမေကာင္းျဖစ္ပါေလေရာ . . . . ေက်ာက္ကပ္ အားနည္းတဲ့ေရာဂါျဖစ္ၿပီး ေျခလက္ေတြမသယ္နိုင္လို႕ အိပ္ရာထဲဗုန္းဗုန္း လဲေတာ့တယ္. . . ဒါနဲ႕ေဒၚေက်းဇူးက သူ႕အိမ္နားက ဘေမာင္ဆိုတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို ေဆးဆရာသြားပင့္ေပးဖို႕ အကူအညီေတာင္းတယ္ . . .
ဘေမာင္က "ေဆးဆရာက ဘယ္ရြာမွာေနမွန္းမသိေသးဘူး ၾကီးေဒၚရဲ႕ ရြာထဲက ငတိုးက ဟုိစပ္စပ္ ဒီစပ္စပ္ဆိုေတာ့ သူ႕ကိုေမးၾကည့္ၿပီး မရရေအာင္ စံုစမ္းေပးမယ္" လို႕ေျပာ သတဲ့. . .
ေဒၚေက်းဇူးလည္း "ေအးကြယ္ ၊ ေက်းဇူးပါပဲ ငါေနေကာင္းရင္ မင္းနဲ႕ငတိုးကို မုန္႕ဟင္းခါး ခ်က္ေကြၽးမယ္ "လို႕ ေျပာသတဲ့ . . . .
ေတာ္၂ၾကာေတာ့ ငတိုးေရာက္လာၿပီး . . . "ေဆးဆရာေနတဲ့ ေနရာကို သူမလို႕ စိန္လွဆိုသူကို လွည္းနဲ႕ တစ္ဆင့္ခုိုင္းထားတယ္ ေဒၚၾကီးစိတ္ေအးေအးသာေနလို႕ "ေျပာျပန္တယ္.
ေဒၚေက်းဇူးလည္း "ေအးကြယ္ ၊ ေက်းဇူးပါပဲ ငါေနေကာင္းရင္ ဘေမာင္ရယ္ ၊ နင္ရယ္၊ စိန္လွရယ္ကို မုန္႕ဟင္းခါး ခ်က္ေကြၽးမယ္ "လို႕ ေျပာျပန္သတဲ့ . . . .
ေတာ္၂ၾကာေတာ့ စိန္လွဟာ လွည္းနဲ႕ေရာက္လာၿပီး "ၾကီးေဒၚေရ က်ဳပ္ေတာ့ ဟုိဘက္ရြာကျပန္လာခဲ့ၿပီ ေဆးဆရာ မေတြ႕လို႕ ဟုိဘက္ရြာက ေအာင္ဘုကို လွည္းေပးၿပီး ဆက္ရွာခိုင္းထားတယ္ ခုက်ဳပ္ သူၾကီးကိုေျပာၿပီး က်န္တဲ့ရြာသားေတြအားလံုးကို ပါ လွည္းနဲ႕ထြက္ရွာဖို႕ ႏွိဳးေဆာ္ခိုင္းထားတယ္ " လို႕ေျပာသတဲ့ . . .
ေဒၚေက်းဇူးလည္း "ေအး. . ေက်းဇူးပါပဲ ငါေနေကာင္းလာမွ သူၾကီးေရာ ရြာသားေတြရာ အားလံုးဖိတ္ၿပီး မုန္႕ဟင္းခါး ခ်က္ေကြၽးမယ္ "လို႕ ျပန္ေျပာသတဲ့ . . . .
ခဏၾကာေတာ့ သူၾကီးကိုယ္တိုင္ေရာက္လာတယ္ . . . "ကဲ က်ဳပ္ႏွမၾကီးေရ ဘာမွမပူနဲ႔က . . . . ဟိုဘက္ရြာက သူၾကီးေတြအားလံုးကို က်ဳပ္စာပို႕ၿပီး အကူအညီေတာင္းထားတယ္ ေဆးဆရာကို ေတြ႕မွာပါ "လို႕ေျပာသတဲ့.
ေဒၚေက်းဇူးလည္း " ဟုတ္ကဲ့သူၾကီး . . ကြၽန္မ ေနေကာင္းလာမွပဲ သူၾကီးေရာ၊ ရြာသားအားလံုးေရာ ဟုိဘက္ရြာက သူၾကိးေတြကိုေရာ မုန္႕ဟင္းခါး ခ်က္ေကြၽးရမယ္ " လို႕ ေျပာျပန္သတဲ့ . . . .
ညေနေစာင္းေတာ့ ရြာတန္းရွည္တစ္ခုလံုးက သူၾကီးေတြအားလံုး ေဒၚေက်းဇူးအိမ္ကို ေရာက္လာၾကတယ္ . . .အားလံုးက "က်ဳပ္တို႕ရြာတိုင္းက ရြာသားေတြကို ေဆးဆရာရွာၿပီး . . ပင့္ခိုင္းလိုက္ၿပီ မၾကာခင္ေရာက္လာပါလိမ့္မယ္ "လို႕ေျပာေတာ့ . . . .
ေဒၚေက်းဇူးလည္း "ဟုတ္ကဲ့ ၊ ကြၽန္ေနေကာင္းလာမွပဲ ရြာတန္းရွည္ တစ္ခုလံုးကို မုန္႕ဟင္းခါး ခ်က္ေကြၽးရဦးမယ္" လို႕ ေျပာျပန္သတဲ့ . . . .
ညဘက္ မိုးစုံးစုံးခ်ဳပ္ခါနီးမ်ာ ပဲ ေဆးဆရာေရာက္လာပါတယ္ သူ႕ေနာက္မ်ာ ေတာ့ ေဆးဆရာပင့္လာတဲ့ . . ရြာသားေတြအုပ္စုလိုက္နဲ႕ လွည္းေတြဆိုတာလည္း တန္းစီလို႕တဲ့ . . .
ေဆးဆရာကေဆးကုေပးလိုက္ေတာ့ ေဒၚေက်းဇူးလည္း ေနေကာင္းေရာ ဆိုပါေတာ့ . . . . ေနာက္တစ္ေန႕မွာ ေတာ့ ေဒၚေက်းဇူး ေခြၽးတစ္လုံးလံုးနဲ႕ေဟာဟဲလိုက္ေအာင္ မုန္႕ဟင္းခါး ခ်က္ေနရပါၿပီ . . .. ရြာတန္းရွည္ တစ္ခုလံုးစားဖို႕ ဆိုေတာ့ စဥ္းစားၾကည့္ေပေရာ့ . . . .
မုန္႕ဟင္းခါးေကြၽးပဲြလည္း ၿပီးေရာ ေဒၚေက်းဇူးခမ်ာ ပင္ပန္းတဲ့ ဒဏ္နဲ႕ အိပ္ရာထဲ ဗုန္းဗုန္းလဲေရာ . . . ဒီတစ္ခါေတာ့ ဘယ္သူ႕ကိုမွ အကူအညီမေတာင္းေတာ့ပါဘူး . . . သူ႕ဘာသူ တိတ္တိတ္ေလး ေသသြားသတဲ့ . . .

မင္းခိုက္စိုးစန္

အားလံုးကိုခ်စ္ခင္ေလးစားလွ်က္...
may16