ဘယ္ေတာ့မွမလိမ္ေတာ့ပါ

ေက်ာ္ေက်ာ္သည္လိမ္ေျပာတတ္ေသာ အက်င့္ရိွပါသည္။ လိမ္တတ္ေသာအက်င့္ ဘယ္ေတာ့အခါတြင္မွ ေပ်ာက္ပါ့ မလဲဟု မိဘမ်ားေတြးပူေနခ်ိန္မွာပင္ ေက်ာ္ေက်ာ္အား အလိမ္ေပ်ာက္ရန္ ဆံုးမေပးမယ့္သူေပၚလာ၍လား မသိပါ။
ေက်ာ္ေက်ာ္ကိုိယ္တိုင္ '' ကြၽန္ေတာ္ဘယ္ေတာ့မွမလိမ္ေတာ့ပါ'' ဟု ကတိေပးလာၿပီျဖစ္ပါသည္။
တစ္ေန႕မွာေတာ့ ေက်ာ္ေက်ာ္တစ္ေယာက္ မေမွ်ာ္လင့္ပဲေနမေကာင္းျဖစ္ေၾကာင္းၾကားရေသာ အခါ ကြၽန္ေတာ္တို႕ သူငယ္ခ်င္းမ်ားသည္ ေက်ာ္ေက်ာ္အိမ္သို႕သြားေရာက္ လူမမာၾကည့္ၾကပါသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ အဖ်ားဒဏ္ ေၾကာင့္လားမသိပါ ကေယာင္ကတမ္းျဖစ္ေနပါသည္။ တစ္ခါတစ္ရံတြင္ အမွန္စကားမ်ားေျပာသကဲ့သို႕ တစ္ခါတစ္ရံ တြင္ ဘာေတြေျပာမွန္းမသိေသာ စကားမ်ားေျပာပါသည္။ သူတို႕အိမ္ေပၚတြင္ အရပ္ထဲမွ လူၾကီးမ်ားလည္း လူနာေမး ရန္ေရာက္ရွိေနၾကပါသည္။

တစ္ခ်ိဳ႕ကေက်ာ္ေက်ာ္ေနမေကာင္းသည္ကို အပမီွတာျဖစ္မယ္ ေန၀င္မိုးခ်ဳပ္ ဘယ္သြား ေသးလဲ ဟုေမးၾကပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္တို႕ေနေသာ ရပ္ကြက္သည္ တံတားေလးလမ္းဆံုတြင္ျဖစ္ၿပီး မၾကာခဏ ကားတိုက္မႈျဖစ္ၿပီး ေသဆံုးမႈမ်ား လည္းရိွပါသည္။ ရက္ကြက္ထဲ၌ ကေလးလူငယ္မ်ားနာမက်န္းျဖစ္သည့္အခါ ''အပမီွတာ- အပမီွတာ'' ဟူေသာ စြပ္စဲြ ခ်က္မ်ား ၾကားရျမဲျဖစ္ပါသည္။ တစ္ခ်ိဳ႕ကေလးမ်ားသည္လည္း တတ္ကြၽမ္းသူမ်ား၏ မန္းမႈတ္ေပးျခင္း ျဖင့္ ေပ်ာက္သြားၾကပါသည္။
ယခုလည္းေက်ာ္ေက်ာ္ေနမေကာင္းျဖစ္သည္ကို ''ဒီကေလးက အေဆာ့မ်ားတယ္၊ လမ္းမွာေခ်ာ္လဲလို႕ ေျမဖုတ္ဘီလူး ဖမ္းသလား ေန၀င္မိုးခ်ဳပ္သြားလို႕ အပမွီသလားမသိဘူး ဒီေနရာကအစိမ္းေသမ်ားေတာ့ ဒါပဲျဖစ္မွာပါ. ၾကည့္ပါလား ကေလးက.. ကေယာင္ကတန္းနဲ႕ ေကာက္ခါငင္ခါထျဖစ္တာ ညေနကေတာင္ကစားေနတာ အေကာင္းဟု'' မိန္းမၾကီး တစ္သိုက္ကေကာက္ခ်က္ခ် ၿပီး ေျပာေနသံကို ၾကားရပါသည္။
တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း ''နတ္ဖမ္းတာျဖစ္မယ္၊ ၾကည့္ပါလား နတ္အုန္းကိုျဖစ္သလိုဆဲြထားတာကိုး၊ သူတို႕က၀က္ေမြးေတာ့ နတ္ဖမ္းတာေပါ.. နတ္ေတြက၀က္ေၾကာက္တယ္ .. ကေလးကကံနိမ့္လို႕ခံရတာ. မိဘေတြေၾကာင့္ျဖစ္ရတာဟု'' ေျပာသူကေျပာေနၾကပါသည္။ မေကာင္းဆိုး၀ါးဖမ္းစားသည္ ဟု ေျပာသူကေျပာ နတ္ဖမ္းသည္ဟု ဆိုသူကဆိုေသာ ေၾကာင့္ မိဘမ်ားမွာ ဘယ္ကေနဘယ္လိုစတင္ကုရမည္ကို မေတြးတတ္ေအာင္ ျဖစ္ရပါေတာ့့သည္။ ေနာက္ဆံုး ပေယာဂ အုပ္စုကအားသာသြားပါသည္။
ပေယာဂပညာ ျဖင့္ကုသည့္ဆရာပင့္ရန္ တိုက္တြန္းလာသျဖင့္ ေက်ာ္ေက်ာ့္ဖခင္မွာ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိဘဲ ေျခမကိုင္မိ လက္မကိုင္မိ ျဖစ္ေနပါသည္။ သားေယာက်ာ္းေလးလည္းျဖစ္ျပန္ အသက္(၁၂) ႏွစ္အရြယ္သား ခုလိုျဖစ္သျဖင့္ စြန္႕ပစ္ ရမည္ကို စိုးရိမ္ေနပါသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ အမ်ားအၾကံညဏ္ကို လက္ခံၿပီး ဆရာေကာင္းေကာင္း ရွာေပးၾကပါရန္ ေျပာပါေတာ့သည္။
ရပ္ကြက္မွ ပေယာဂဆရာကို သြားပင့္လာၿပီး ဆရာၾကြလာပါသည္။ ဆရာ အိမ္ေပၚေရာက္တာႏွင့္ ''ဘယ္အေကာင္လဲ ကြ အေႏွာင့္အယွက္ေပးေနတာ… ငါဆရာ အိမ္ေပၚေရာက္ၿပီ . ခုခ်က္ျခင္း ထြက္သြားဟု'' ေျပာၿပီး လူနာေဘးတြင္ ၀င္ထိုင္လိုက္ပါသည္။ ဆရာေရာက္မွာလူနာသည္ ကေယာင္ကတမ္းပိုေျပာပါသည္။ ထိုအခါဆရာ က သူ႕ကိုပညာ စမ္းသည္ဟုဆိုကာ ၾကမ္းျပင္အား ဖေနာင့္ႏွင့္ေပါက္ၿပီး ႀကိမ္းျပန္သည္။ မရေသာအခါ လူနာအား ဒုတ္ႏွင့္ရိုက္ရန္ စီစဥ္ပါေတာ့သည္။ ထိုအခါ ေက်ာ္ေက်ာ္အေဖက ''ဆရာရယ္ဆရာ့ေစတနာကိုေလးစားပါတယ္ လူနာကိုေတာ့မရုိက္ပါ ႏွင့္'' ဟု ေတာင္းပန္ပါသည္။
ထိုအခါ ဆရာက …. ''က်ဳပ္လူနာကိုရိုက္မွာမဟုတ္ဘူး ေအာက္လမ္းရွင္ကိုရိုက္မွာဗ်… ဒီမွာၾကည့္ဆိုၿပီး'' ေက်ာ္ေက်ာ့္ ကိုခပ္နာနာေလး ရုိက္ပါေတာ့သည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္၏ '' အား '' ဆိုေသာ အသံမွာ ေတာ္ေတာ္ကိုက်ယ္သည္ ဟု ကြၽန္ေတာ္ ထင္ပါသည္။ ကေယာင္ကတမ္းဆိုေသာ္လည္း ေက်ာ္ေက်ာ္ေအာ္သံမွာ နာ၍ေအာ္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ေနာက္ဆံုး ေက်ာ္ေက်ာ္သည္. ''ေဆးရုံ….ေဆးရုံ'' ဟုေျပာၿပီးသတိလစ္သြားသည္။သတိလစ္သြားေတာ့မွ လူနာၾကည့္ ေနေသာ လူအားလံုး ေဆးရုံသို႕ပို႕သင့္ေၾကာင္းတိုက္တြန္းၿပီး ေက်ာ္ေက်ာ္အား ေဆးရုံသို႕ပို႕လိုက္ၾကပါသည္။
ေက်ာ္ေက်ာ္တစ္ေယာက္ ေဆးရုံသို႕အေရာက္ေစာ၍သာ အေရာက္မေစာပါက……
ေက်ာ္ေက်ာ္ကိုယ္တိုင္က ''ကြၽန္ေတာ္ဘယ္ေတာ့မွမလိမ္ေတာ့ပါ''ဟု ကတိေပးၿပီးျဖစ္ပါသည္။ အမွန္ေတာ့ ေက်ာ္ေက်ာ္ အေဆာ့သန္ရာမွ သံစူးၿပီးဖ်ားျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း အမွန္မေျပာ၍ ယခုကဲ့သို႕ အရုိက္အႏွက္ခံရၿပီး ကံေကာင္း ေထာက္မ၍ အသက္မေသျခင္းျဖစ္သည္။
ထို႕ေၾကာင့္ ''မုသားမပါ လကၤာမေခ်ာ'' ဆိုေသာ စကားရွိေသာ္လည္း အတတ္ႏိုင္ဆံုးမလိမ္မိၾကေစရန္ ဒီပို႕စ္ေလးကို ေရးသားတင္ျပျခင္းျဖစ္ပါတယ္..

ကေလးအေတြးစိတ္ဓာတ္ႏွင့္အားမန္ (ေမာင္စိုးထိုက္ (သံုးဆယ္) )

အားလံုးကိုခ်စ္ခင္ေလးစားလွ်က္...
ပန္းကဗ်ာ