ပီတိမင္းသားႏွင့္ ပ်ံလႊားငယ္

မေန႕ကေရးသားခဲ့ေသာ ေမတၱာႏွင့္သစၥာ ပို႕စ္ေလးနဲ႕ပတ္သက္ၿပီး သရုပ္ေဖာ္ ဇာတ္လမ္းေလးကို မူရင္း အဓိပၸါယ္ မပ်က္ေအာင္ ဘာသာျပန္ဆိုၿပီး လူႏွင့္တိရိစာၦန္ၾကား ေမတၱာႏွင့္သစၥာတရားမ်ား ထားရွိနိဳင္ပံုကို ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္. . .

“ ေမတၱာႏွင့္သစၥာကို ရင္မွာပိုက္ပါလို႕. . . ေရြေရာင္၀င္းေနသည့္ ေၾကးရုပ္ ”

ၿမိဳ႕ေတာ္ကို စီးၾကည့္ႏိုင္တဲ့ ကုန္းျမင့္ထက္မ်ာ ပီတိမင္းသားရဲ႕ ေၾကးရုပ္ဟာ ေက်ာက္ခံုျမင့္တစ္ခုေပၚမွာ မားမားမတ္မတရပ္တည္ေနပါတယ္။ ေၾကးရုပ္တစ္ခုလံုးကို ေရြရြက္ပါးပါးလႊာကေလးေတြနဲ႕ ေျခဆံုးေခါင္းဆံုး စီျခယ္္ထားလို႕ မင္းသားရဲ႕ေၾကးရုပ္ဟာ ေနေရာင္မ်ာ ၀င္းလက္ေနပါေတာ့တယ္။
မင္းသားရဲ႕မ်က္လံုးႏွစ္လံုးက အဖိုးတန္နီလာႏွစ္လံုးပါ။ သူ႕ရဲ႕ခါးမွာ ခ်ိတ္ထားတဲ့ ဓားရွည္ရဲ႕လက္ကိုင္ထိပ္မွာ လည္း ၾကီးမားတဲ့ ပတၱျမားတစ္လံုး တပ္ထားပါတယ္။
ခ်မ္းေအးတဲ့ညတစ္ညမွာ ပ်ံလႊားငွက္ငယ္တစ္ေကာင္ဟာ ၿမိဳ႕ေပၚကိုျဖတ္သန္းၿပီး ပ်ံသန္းလာပါတယ္။ သူ႕အေဖာ္ မ်ားကေတာ့ ရာသီပူေႏြးတဲ့ အီဂ်စ္ႏိုင္ငံဆီ ပ်ံသန္းသြားႏွင့္ၾကၿပီ။ သူတစ္ဦးသာလွ်င္ ျမစ္ကမ္းပါးက ခါးသြယ္တဲ့ ျမက္ပင္မယ္ကို ခ်စ္ခင္တြယ္တာမိလို႕ ေနာက္ခ်န္က်န္ရစ္ခဲ့တာပါ။
“သည္ေန႕ည ငါဘယ္မွာ နားခုိရပါ့မလဲ သည္ၿမိဳ႕ၾကီးမွာ ငါတည္းခုိစရာေနရာ အမ်ားႀကီးရွိပါ လိမ့္မယ္။ ေဟာ . . ေတြ႕ၿပီ ဟုိး . . ကုန္းျမင့္ထက္က ေၾကးရုပ္ဆီမွာ ေလေကာင္းေလသန္႕လဲရတယ္။ ေဘးအႏၱရယ္လည္း ကင္းေ၀းတယ္.. . . အဲသည္မွာငါ ခိုနားမွာပဲ . . . ”
ပ်ံလႊားငွက္ငွယ္ဟာ ေရႊေရာင္၀င္းေနတဲ့ ပီတိမင္းသားရဲ႕ေျခဖမိုးထက္မွာ ဆင္းသက္ခိုနား လိုက္ပါတယ္. . . “သည္တစ္ညေတာ့ ငါေရြအိပ္ရာထက္မွာ အိပ္စက္ရမွာ ပါလား။ ငါေတာ္ေတာ္ကံေကာင္းတာပဲ. . . . ”

ထူးဆန္းသည့္မ်က္ရည္တစ္စက္.

ပ်ံလႊားငွက္ငယ္ဟာ ေက်နပ္စြာ ႏွလံုးသြင္းလိုက္ၿပီးေတာ့ အိပ္စက္ဖို႕ျပင္ဆင္လိုက္ပါတယ္.. . သူ႕ရဲ႕ဦးေခါင္းကို အေတာင္ပံတစ္ဘက္ေအာက္မွာ လွ်ိဳ႕၀ွက္ဖို႕အျပဳမွာ. . . . ေရစက္ၾကီးတစ္ေပါက္ဟာ သူ႕ကိုယ္ေပၚသို႕ ေဖာက္ခနဲ က်လာပါတယ္. . .
“ဟင္ . . . တယ္ထူးဆန္းပါလား. . ကေန႕ညမွာ ေကာင္းကင္တစ္ခုလံုး ၾကယ္ေရာင္လေရာင္နဲ႕လင္းလို႕. . . ဘယ္မိုးတိမ္မွာလဲမရွိဘဲနဲ႕ ဘာေၾကာင့္မိုးတိမ္စက္ၾကီး က်လာရသလဲ. . . ဥေရာပေျမာက္ပိုင္းရဲ႕ ရာသီဥတုဟာ သိပ္ဆိုး၀ါးတာပဲ. . . . ”
ထိုကအခိုက္တြင္. ဒုတိယေရစက္ၾကီးတစ္ေပါက္ ဟာ ငွက္ငယ္ရဲ႕ ကိုယ္ေပၚသို႕ ေဖာက္ခနဲက်လာျပန္တယ္။
“အင္း…သည္ေနရာက ေရႊေရာင္၀င္းေနေပမယ့္ မိုးစက္ေတြကိုမွ မကာကြယ္ေပးႏိုင္ရင္ ဘာမ်ား အသံုးက်မွာလဲလို႕ ငါတစ္ျခားတစ္ေနရာမွာ သြားတည္းခိုတာေကာင္းပါလိမ့္မယ္….. ”
ငွက္ငယ္ဟာ. လွ်ိဳ႕၀ွက္ထားတဲ့ ဦးေခါင္းကိုထုတ္ၿပီး အေတာင္ပံႏွစ္ဘက္ကိုျဖန္႕ကာ ထပ်ံေတာ့မယ္အလုပ္မွာ တတိယ အၾကိမ္ေရစက္ၾကီးတစ္ေပါက္ သူ႕ကိုယ္ေပၚသို႕ က်လာျပန္တယ္… “အင္း….” လို႕ အာေမဍိတ္သံေပးၿပီး ငွက္ငယ္ဟာ အေပၚကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္ပါတယ္.. . . . .

၀မ္းနည္းပူေဆြးျခင္းကို မသိခဲ့ေသာ ပီတိမင္းသား

ပီတိ္မင္းသားရဲ႕မ်က္၀န္းအစံုဟာ မ်က္ရည္မ်ားနဲ႕ျပည့္လွ်ံေနၿပီးေတာ့ မ်က္ရည္ဥတို႕က တစ္လံုးၿပီးတစ္လံုး သူ႕ရဲ႕ ေရႊပါးျပင္ေပၚမွ လိမ့္ဆင္းေနၾကတယ္။ လေရာင္ေဖြးေဖြးေအာက္မွာ သူ႕မ်က္ႏွာက လွလြန္းလို႕ ပ်ံလႊားငွက္ငယ္ က သနားလာမိတယ္။
"သင္ဟာ ဘယ္သူလည္း . . ငွက္ငယ္ကေမးလိုက္တယ္.. . ."
"ငါက . . . . ပီတိမင္းသားပါ. . ."
"ႏို႕ . . သင္ဘာေၾကာင့္ ငိုေနရတာလဲ . . . သင့္မ်က္ရည္ေတြေၾကာင့္ က်ဳပ္ကိုယ္ေတာင္ . . . ရဲႊရဲြႊစိုကုန္ၿပီ. . . " "င့ါ ကိုခြင့္လႊတ္ပါ ငွက္ငယ္ေလးရယ္. . . ငါအသက္ရွင္ေနတုန္းက ၀မ္းနည္းပူေဆြးျခင္းကို ငါမသိခဲ့ဘူး. . . ငါက စန္စူစီၿမိဳ႕ရဲ႕ နန္းေတာ္ထဲကို ၀မ္းနည္းပူေဆြးျခင္းဆိုတာကို ၀င္ေရာက္ခြင့္မျပဳဘူးး. . . ေန႕အခါမွာ စိမ္းလန္းတဲ့ဥယာဥ္ထဲမွာ အေပါင္းအေဖာ္ေတြနဲ႕ ငါကစားရတယ္။ ေန၀င္ခ်ိန္ေရာက္လာေတာ့ နန္းေတာ္ရဲ႕ ခန္းမေဆာင္ၾကီးမွာ ကပဲြကို ငါဦးေဆာင္ရတယ္. . . ငါ့ဘ၀ဟာ ေပ်ာ္စရာအတိျဖစ္ေနလို႕ ငါသိပ္ေပ်ာ္ခဲ့တာေပါ့ ကြယ္. . . ဒါေၾကာင့္ နန္းတြင္းသားမ်ားက ငါ့ကို ပီတိမင္းသားလို႕ ေခၚဆိုၾကတယ္ေလ. . ."
"ဒါေပမယ့္ . . . ခုေတာ့ငါေသၿပီလို႕ သည္ကုန္းျမင့္ထက္မွာ င့ါကိုတင္ထားၾကေတာ့ င့ါၿမိဳ႕ေတာ္ရဲ႕ အက်ည္းတန္ တဲ့ရႈကြက္ေတြနဲ႕ ေၾကကဲြစရာေကာင္းတဲံ ျမင္ကြင္းေတြကို ငါအထင္းသား . . . ျမင္ေနရတာေပါ. . ဒါေၾကာင့္ေလ ငါ့ရဲ႕ ႏွလံုးသားကုိ ခဲသတၱဳနဲ႕လုပ္ထားေပမယ့္ . . ငါမေျဖဆည္ႏိုင္ပါဘူးကြယ္. . ..ဒါေၾကာင့္ ငါငိုေနရတာေပါ့." "အင္း . . ငါက သူေရႊအတိလို႕ထင္ေနတာ . . . သူ႕ႏွလံုးသားက ခဲတဲ့. . . ပ်ံလႊားငွက္ငယ္က သူ႕ကိုယ္သူ ေျပာလိုက္တယ္. . . ယဥ္ေက်းသူပီပီ မင္းသားရဲ႕ ကိုယ္ေရး ကိုယ္တာကိစၥကို မေမးေကာင္းဘူးလို႕ သူေတြးလိုက္ တယ္.. . .. ."

အပိုင္း (၂) ကိုဆက္ဖတ္ပါရန္….
ေဒါက္တာမင္းတင္မြန္ (ေမတၱာႏွင့္သစၥာသရုပ္ေဖာ္)

အားလံုးကိုခ်စ္ခင္ေလးစားလွ်က္...
ပန္းကဗ်ာ