ေရနံေၾကာေပၚ
တေယာထိုင္ထိုးေနလို႕ အလကားပဲ
ေျမၾကီးကုိုလက္နဲ႕
ထြန္ယက္ရမယ္႕ေခတ္လည္း
မဟုတ္ေတာ႕ဘူး။
အပင္ေတြမွာ
ဓာတ္ေျမၾသဇာလိုသလို
လူေတြမွာ စိတ္အာဟာရတစ္ခုခု
လိုအပ္တယ္။
လက္ခတ္ေလွနဲ႕
ဘယ္လို ကမာၻပတ္မလဲ။
စာၾကည္႕တိုက္ဆိုတာ
အလင္းေရာင္နဲ႕တလက္လက္
အညႊန္႕တလူလူ
တီရွပ္ေတြထုတ္လုပ္ရာ
မီးခိုးမထြက္တဲ႕
စက္ရံုလည္းျဖစ္တယ္။
ဒီဘက္ေခတ္မွာ
စာမဖတ္တဲ႕ေတာင္တန္းဟာ
အကန္းပဲ၊
ကိုယ္တိုင္ထြင္ရမယ္႕လမ္းက
ေက်ာက္ၾကမ္းမယ္၊
ေပ်ာ္ရြင္ဖြယ္ရာစိမ္းလန္းဖို႕
ကွြၽန္ေတာ္တို႕
အတူတူထမ္းပိုးၾကတာေပါ႕။
ကဗ်ာေကာင္းေလးတခုပါပဲဗ်ာ။ တကယ္ေကာင္း
ReplyDeleteတယ္ဗ် အတုခုိးသြားပါတယ္။
ဒီဘက္ေခတ္မွာ
ReplyDeleteစာမဖတ္တဲ႕ေတာင္တန္းဟာ
အကန္းပဲ၊
တပုဒ္လုံးက
ေကာင္းတယ္ဗ်ာ...
အႏွစ္သာရအျပည္႕ပဲ...
ဒီအပိုဒ္ကအခိုက္ဆုံးပဲ..
အရုပ္ကေလး ဘေလာ႔ကေနတဆင္႔ ေရာက္လာတာပါ.. ဧရာ၀တီစာၾကည္႔တုိက္ဆိုတဲ႔ နာမည္ေၾကာင္႔ ပိုၿပီး စိတ္၀င္စားမိပါတယ္.. ဒီကဗ်ာေလးကိုလဲ ႀကိဳက္တယ္..ဒီဘက္ေခတ္မွာ စာမဖတ္တဲ႔ေတာင္တန္းဟာ အကန္းပဲ ဆုိတဲ႔ အေရးအသားကို စိတ္ထဲမွာ စြဲသြားတယ္.. အသိအျမင္ကန္းလို႔ ေျခာက္ေသြ႔ေနတဲ႔ ေတာင္တန္းေတြ စိမ္းလန္းေအာင္ တတ္ႏုိင္သမွ် ႀကိဳးစားၾကရမွာပါပဲ။
ReplyDeleteဆုေ၀ ( အေတြးရပ္၀န္း )
ေကာင္းတဲ့၊ ထိမိတဲ့ ကဗ်ာေလးတပုဒ္ပါ။
ReplyDeleteေရးထားတာ ကဗ်ာမာန္ေလးေတြပါတယ္ဗ်ာ။
အားက်တယ္။ စာၾကည့္တိုက္ေလး
ေအာင္ျမင္ပါေစ။
ကဗ်ာေတာ္ေတာ္ ေကာင္းတယ္ဗ်ာ။
ReplyDeleteအျမင္ေတြ တုိးတက္ေျပာင္းလဲလာဖုိ႔ စာဖတ္ၾကပါစုိ႔ဗ်ာ။
ေရွ႕ဆက္ေအာင္ျမင္ပါေစ..။
တက္လူငယ္
ကဗ်ာကေတာ့ေတာ္ေတာ္ေလးေကာင္းတယ္ဗ်ာ။
ReplyDeleteကဗ်ာေရးတဲ့သူကလည္းေတာ္တယ္ေနာ္။ ဒီစာသားေလးကုိ ၾကဳိက္တယ္ဗ်ာ ဒီဘက္ေခတ္မွာ
စာမဖတ္တဲ႕ေတာင္တန္းဟာ
အကန္းပဲ၊
ကိုယ္တိုင္ထြင္ရမယ္႕လမ္းက
ေက်ာက္ၾကမ္းမယ္၊
ေရးထားတာေလးေကာင္းတယ္ဗ်ာ
ေကာင္းလိုက္တဲ့ ကဗ်ာဗ်ာ။ အႏွစ္ေတြခ်ည္းပဲ ။ :)
ReplyDeleteကဗ်ားေလးက ဘ၀တက္လမ္း ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ပဲ
ReplyDeleteေကာင္းတယ္ခင္ဗ်ာ